พัฒนาการวิเคราะห์โปรตีนในอาหาร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การหาปริมาณโปรตีนในอาหารนิยมใช้วิธีมาตรฐาน Kjeldahl ในการวิเคราะห์ แต่มักมีปัญหายุ่งยากในขั้นตอนการกลั่นและการไตเตรท การพัฒนาวิธีการวิเคราะห์จากวิธีมาตรฐานโดยการวัดสีแทนการกลั่น เป็นวิธีที่ให้ผลการวิเคราะห์แม่นยำ ใกล้เคียงกับวิธีมาตรฐานอย่างมาก ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ กล่าวคือ ในตัวอย่างแบรนด์ซุปไก่ เนื้อหมู และนมถั่วเหลืองผง สามารถหาปริมาณไนโตรเจนและโปรตีนโดยวิธี Micro-Kjeldahl ได้ค่าคิดเป็นร้อยละ 1. 156 ± 0.110, 3.24 ± 0.18 และ 5.57 ± 0.11 และ 7.22 ± 0.68, 20.23 ± 1.12 และ 34.82 ± 0.72 ตามลำดับ ส่วนถ้าหากใช้วิธีการวัดสีที่พัฒนาขึ้นจะได้ค่าไนโตรเจนและโปรตีน คิดเป็นร้อยละ 1.081 ± 0.060, 3.20 ± 0.11, 5.56 ± 0.17 และ 6.76 ± 0.38, 20.01 ± 0.71 และ 34.76 ± 1.04 ตามลำดับ ซึ่งวิธีการวัดที่มีความแม่นยำ สะดวก และรวดเร็วกว่าวิธีมาตรฐาน Kjeldahl อย่างมาก
Article Details
References
Braverman, J.B.S. (1963). Introduction to the Biochemistry of Foods. Elsevier Publishing Company, London.
Hans Neurath. (1976). The Protein. (3rd. ed.). Volume II. Academic Press.
King, R.D. (1978). Development of Food Analysis Technique. Applied Science Publishers, London. Mitchell, H.L. (1972). Microdetermination of nitrogen in plant tissues. J. Assoc. Office. Anal Chemists, 55: 1.
Pearson, D. (1976). The Chemical Analysis of Foods. Churchill Livingstone, London and New York. Pomeranz, Y. and Meloan, C.E. (1978). Food Analysis : Theory and Practice. AVI Publishing Company, Inc., Westport, Connecticut.
Wiriyacharee, P., and Koumroptum, J. (1985). Effect of catalysts and boric concentration on protein analysis. J. of Agriculture, 1(1): 72-84.
Walonick, D.S. (1987). Stat-Packets. Walonick Associates Inc., Minneapoils, M.N.