ผลของการเสริมฮอร์โมนโพรเจสเทอโรนหลังการผสมเทียมต่อการตั้งท้องในโครีดนมที่มีปัญหาการผสมซ้ำ

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการเสริมฮอร์โมนโพรเจสเทอโรนสังเคราะห์ในรูปแบบพลาสเตอร์ (P-Sync) หลังการผสมเทียมต่อการตั้งท้องในโครีดนมที่มีปัญหาการผสมซ้ำ ซึ่งแบ่งการทดลองออกเป็น 2 กลุ่ม โดยกลุ่มที่ 1 แม่โคไม่ได้รับฮอร์โมนโพรเจสเทอโรน (P-Sync) หลังการผสมเทียม (n = 27) กลุ่มที่ 2 แม่โครีดนมได้รับฮอร์โมนโพรเจสเทอโรน (P-Sync) หลังการผสมเทียม (n=23) หลังจากนั้นบันทึกข้อมูลการให้น้ำนมและจำนวนระยะการให้นมของแม่โครีดนมที่มีปัญหาการผสมซ้ำทุกตัว และตรวจการตั้งท้องโดยการใช้เครื่องเครื่องอัลตราซาวด์ในวันที่ 60 หลังการผสมเทียม พบว่า โคที่อยู่ใน lactation number ที่ 1 ร่วมกับการเสริมฮอร์โมนโพรเจสเทอโรน P-Sync หลังการผสมเทียม มีการตั้งท้องสูงสุด (risk ratio, i.e. RR = 5.00) (95 % CI = 0.767, 32.574) (P < 0.05) และอิทธิพลของ days in milk ต่อผลของการเสริมฮอร์โมนโพรเจสเทอโรนหลังการผสมเทียมต่อการตั้งท้อง แสดงให้เห็นว่า กลุ่มโคที่มี days in milk (191 - 400) ร่วมกับการเสริมฮอร์โมนโพรเจสเทอโรนหลังการผสมเทียม มีแนวโน้มของการตั้งท้องสูงสุด (risk ratio, i.e. RR = 3.14) (95 % CI = 0.769, 12.850) (P = 0.10) ผลการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่า ในกลุ่มโครีดนมที่มีปัญหาการผสมซ้ำซึ่งอยู่ใน lactation ที่ 1 เมื่อทำการเสริมฮอร์โมนโพรเจสเทอโรน หลังการผสมเทียมสามารถเพิ่มอัตราการตั้งท้องต่อการผสมเทียมได้