การเจริญเติบโตและรูปแบบการเจริญเติบโตของปลาการ์ตูนส้มขาว (Amphiprion ocellaris Cuviere, 1830) ที่เลี้ยงร่วมกับสาหร่ายขนนก และในสภาวะไร้ดอกไม้ทะเล

Main Article Content

Wikit Phinrub
Worawut Koedprang

บทคัดย่อ

การเจริญเติบโตและรูปแบบการเจริญของปลาการ์ตูนส้มขาว (Amphiprion ocellaris Cuvier, 1830) โดยทำการเลี้ยงปลาในตู้กระจกเป็นระยะเวลา 60 วัน มี 3 ชุดการทดลอง (เลี้ยงร่วมกับดอกไม้ทะเล ไม่ใส่วัสดุร่วม และสาหร่ายขนนก) ชุดการทดลองละ 4 ซ้ำ ปลาการ์ตูนส้มขาว มีน้ำหนักเฉลี่ยก่อนทดลองเท่ากับ 0.14±0.01 0.14±0.01 และ 0.14±0.01 กรัม ตามลำดับ และมีความยาวเฉลี่ยเท่ากับ 1.88±0.02 1.87±0.02 และ 1.87±0.02 เซนติเมตร ตามลำดับ ผลการทดลองพบว่า มีน้ำหนักเฉลี่ยเท่ากับ 0.45±0.11 0.36±0.07 และ 0.64±0.11 กรัม ตามลำดับ ความยาวเฉลี่ยเท่ากับ 2.80±0.23 2.86±0.16 และ 3.03±0.25 เซนติเมตร ตามลำดับ อัตราการเจริญเติบโตจำเพาะ เท่ากับร้อยละ 1.34±0.63 0.24±0.25 และ 2.05±1.26 ต่อวัน ตามลำดับ น้ำหนักเพิ่มเท่ากับร้อยละ 181.11±8.84 92.68±7.09 และ 289.80±9.93 ตามลำดับ น้ำหนักเพิ่มต่อวัน 0.0032±0.002 0.0003±0.000 และ 0.0060±0.004 กรัมต่อวัน ตามลำดับ และอัตราการรอดตายเท่ากับร้อยละ 82.50±2.61 17.50±2.01 และ 75.00±5.00 ตามลำดับ การเจริญเติบโตมีความแตกต่างกันทางสถิติ (P<0.05) รูปแบบการเจริญเติบโตของปลาการ์ตูนส้มขาวแบบรวมเพศที่เลี้ยงร่วมกับดอกไม้ทะเล และสาหร่ายขนนก เป็นแบบไอโซเมตริก มีสมการความสัมพันธ์ระหว่างความยาวและน้ำหนักของปลาการ์ตูนส้มขาว รวมเพศ คือ W = 0.021TL3.00 (R2 = 0.98) และ  W = 0.021TL3.00 (R2= 0.97) ตามลำดับ ส่วนที่เลี้ยงโดยไม่ใส่วัสดุร่วมเป็นแบบอัลโลเมตริก (W = 0.029TL2.47, R2 = 0.97) โดยการเจริญเติบโตของปลาการ์ตูนส้มขาวที่เลี้ยงร่วมกับสาหร่ายขนนกมีแนวโน้มที่สูงกว่าทุกชุดการทดลอง

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
Phinrub, W., & Koedprang, W. (2018). การเจริญเติบโตและรูปแบบการเจริญเติบโตของปลาการ์ตูนส้มขาว (Amphiprion ocellaris Cuviere, 1830) ที่เลี้ยงร่วมกับสาหร่ายขนนก และในสภาวะไร้ดอกไม้ทะเล. วารสารวิชชา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, 37(2), 59–71. สืบค้น จาก https://li01.tci-thaijo.org/index.php/wichcha/article/view/125298
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

โกวิทย์ เก้าเอี้ยน. (2549). การเลี้ยงปลาการ์ตูน 2 ชนิด ในน้ำทะเลและน้ำทะเลผสม. สืบค้นเมื่อ 29 มีนาคม 2561, จาก: https://www.fisheries.go.th/cf-chan/Paper/seminar/seminar -coastal-49/mfish9.htm.
เดชา รอดระรัง และนงนุช สุวรรณเพ็ง. (2547). การอนุบาลกุ้งก้ามกรามด้วยความหนาแน่นสูงในบ่อซีเมนต์. กรุงเทพฯ: สํานักวิจัยและพัฒนาประมงน้ำจืด กรมประมง.
ธรณ์ ธำรงค์นาวาสวัสดิ์. (2544). ป๊ะป๋า ปลาการ์ตูน. แอดวานซ์ ไทยแลนด์ จีโอกราฟฟิค. 6(46), 248-290.
ธีญาภรณ์ แก้วทวี สุพัทชฎา นวลทองแก้ว อรวรรณ คงสุวรรณ ยุทธพงษ์ สังข์น้อย และอานนท์ อุปบัลลังก์. (2561). การลดปริมาณแอมโมเนียรวมด้วยสาหร่ายพวงองุ่น Caulerpa lentillifera และส่าหร่ายผมนาง Gracilaria fisheri ในการเลี้ยงปลาการ์ตูนส้มขาว Amphiprion ocellaris. วารสารมหาวิทยาลัยทักษิณ, 21(3), 91-98.
นันทวัฒน์ โชติสุวรรณ. (2555). ปลาทะเลสวยงาม ที่เพาะพันธุ์ได้ ในประเทศไทย. Aquarium Biz. 2, 125.
ฝ่ายเผยแพร่วิทยาศาสตร์. (2560). ดอกไม้ทะเลสิ่งมีชีวิตครึ่งพืชครึ่งสัตว์. สืบค้นเมื่อ 12 ธันวาคม 2561, จาก: https://www.nstda.or.th/sci2pub/sarawit/Sarawit-Issue049.pdf.
วิมล จันทรโรทัย ประเสริฐ สีตะสิทธิ์ ศิริมล ชุ่มสูงเนิน และสมฤกษ์ ชินมุข. (2535). อาหารที่ระดับโปรตีนต่างกันแต่พลังงานคงที่ต่อการเจริญเติบโตและไขมันสะสมในปลาสวาย. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยประมงน้ำจืด กรมประมง.
Beck, M.W. (1995). Size-Specific Shelfic Limiitation in Stone Crabs A The Demographic Bottleneck. Journal of Ecology. 76(1), 968-980.
Cohen, D.Z., Raanan, U. and Arieli, U. (1983). The production of the freshwater prawn Macrobachium rosenbergii in lsrael : Improvedvconditions for intensive monoculture. Bamideh. 35(2), 31-37.
Dhaneesh, K.V., Devi, K.N., Kumar, T.T.A., Balasubramanian, T. and Tissera, K. (2012). Breeding, embryonic deveopment and salinity tolerance of Skunk clownfish Amphiprion akallpisos. Journal of King Saud University-Science. 24(3), 201-209.
Ricker, W.E. (1979). Growth rate and models’ in Fish Physiology. (8th ed). London: W.S. Academic Press.
Rounsefell, G.A. and Everhar, W.H. (1953). Fishery Science. New York: John Wiley and Sons Inc.