A Satisfactory Study of Satellite Receiver Demo Set การสำรวจความพึงพอใจจากชุดสาธิตเครื่องรับสัญญาณดาวเทียม

Main Article Content

อัษฎา วรรณกายนต์
นิคม ลนขุนทด
เที่ยงธรรม สิทธิจันทเสน
สุรเชษฐ์ วงศ์ชัยประทุม
สุชาติ ดุมนิล

บทคัดย่อ

 การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อถ่ายทอดความรู้ และสำรวจความพึงพอใจในการถ่ายทอดความรู้และการใช้งานจากชุดสาธิตเครื่องรับสัญญาณดาวเทียม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบไปด้วยชุดสาธิตเครื่องรับสัญญาณดาวเทียม และแบบสำรวจความพึงพอใจในการถ่ายทอดความรู้และการใช้งานจากชุดสาธิตเครื่องรับสัญญาณดาวเทียม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในงานวิจัย ได้แก่ นักศึกษาที่กำลังศึกษาในหลักสูตรเทคโนโลยีบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ คณะเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์ ที่ลงทะเบียนเรียนและที่เรียนในรายวิชาระบบสื่อสารและโทรคมนาคมผ่านมาแล้ว ทั้งภาคปกติและภาคเสาร์-อาทิตย์ โดยคณะผู้วิจัยทำการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง (purposive sampling) จำนวน 30 คน ในการดำเนินการ คณะผู้วิจัยใช้วิธีถ่ายทอดความรู้ในวิธีแบบกลุ่ม (group method) โดยใช้การสาธิตให้กลุ่มตัวอย่างได้ดู จากนั้นให้กลุ่มตัวอย่างทดลองปฏิบัติการติดตั้ง บำรุงรักษา จาน และเครื่องรับสัญญาณดาวเทียมเป็นรายบุคคล และสำรวจความพึงพอใจในการถ่ายทอดความรู้และการใช้งานจากชุดสาธิตเครื่องรับสัญญาณดาวเทียม จากนั้นนำข้อมูลที่ได้มาทำการวิเคราะห์ข้อมูล โดยสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ประกอบไปด้วย ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน  


            ผลการวิจัยพบว่า การถ่ายทอดความรู้จากชุดสาธิตเครื่องรับสัญญาณดาวเทียม มีผลทำให้กลุ่มตัวอย่างเกิดการเปลี่ยนแปลงในด้านศักยภาพการเรียนรู้ ทำให้กลุ่มตัวอย่างได้รับความรู้ ความเข้าใจ เกิดการปรับเปลี่ยนในด้านพฤติกรรม เกิดทักษะในการเรียนรู้ ได้รับความรู้ในเชิงวิชาการร่วมกับการลงมือปฏิบัติอย่างต่อเนื่อง อันจะทำให้กลุ่มตัวอย่างเกิดความมั่นใจในการนำความรู้ลงไปสู่การปฏิบัติจริง และความพึงพอใจในการถ่ายทอดความรู้และการใช้งานจากชุดสาธิตเครื่องรับสัญญาณดาวเทียม ในภาพรวมอยู่ในระดับที่ดีมาก มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.63 0.54 เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านกระบวนการขั้นตอนการถ่ายทอดความรู้ มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับที่ดี มีค่าเท่ากับ 4.40 0.61 ด้านการให้บริการ มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับที่ดีมาก มีค่าเท่ากับ 4.89 0.27 ด้านสิ่งอำนวยความสะดวก มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับที่ดีมาก มีค่าเท่ากับ 4.53 0.65 และด้านการนำเสนอหรือการใช้งาน มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับที่ดีมาก มีค่าเท่ากับ 4.67 0.50

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
วรรณกายนต์ อ., ลนขุนทด น., สิทธิจันทเสน เ., วงศ์ชัยประทุม ส., & ดุมนิล ส. (2019). A Satisfactory Study of Satellite Receiver Demo Set การสำรวจความพึงพอใจจากชุดสาธิตเครื่องรับสัญญาณดาวเทียม. วารสารวิชชา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, 38(1), 120–134. สืบค้น จาก https://li01.tci-thaijo.org/index.php/wichcha/article/view/170583
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ชูศักดิ์ เปลี่ยนภู่. (2546). เอกสารประกอบการสอนวิชา การพัฒนาและการประยุกต์ใช้ระบบการสอนช่างอุตสาหกรรม. กรุงเทพฯ: ภาควิชาครุศาสตร์ไฟฟ้า คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี.
ตรีเพ็ชร์ อ่ำเมือง. (2554). คู่มือ เทคนิคการให้บริการด้วยใจ. นครปฐม: งานเลขานุการกิจและสภาคณาจารย์ กองบริหารงานทั่วไป สํานักงานอธิการบดี มหาวิทยาลัยมหิดล.
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2549). การวิจัยและวิเคราะห์ทางสถิติด้วย SPSS. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: วี.อินเตอร์ พริ้นท์.
ประดินันท์ อุปรมัย. (2540). เอกสารการสอนชุดวิชาพื้นฐานการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 15). นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ฝ่ายเทคนิคและออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์กองทัพบก ช่อง 5. (2560). โทรทัศน์ระบบดิจิตอล. สืบค้นเมื่อ 6 มีนาคม 2560, จาก: https://www.tv5.co.th/technics/tec_02_digital_ tv.html.
วิชมณี ยืนยงพุทธกาล กฤษณะ ชินสาร และสิริมา ชินสาร. (2559). การออกแบบบรรจุภัณฑ์ การทดสอบผู้บริโภคสำหรับผลิตภัณฑ์ที่พัฒนาได้. ชลบุรี: ภาควิชาวิทยาศาสตร์การอาหาร คณะวิทยาศาสตร์ และคณะวิทยาการสารสนเทศ มหาวิทยาลัยบูรพา.
วีระยุทธ สุดสมบูรณ์. (2561). การพัฒนาชุดฝึกอบรมระบบควบคุมทางกลสำหรับการสอนนักศึกษาเทคโนโลยีอุตสาหกรรม. วารสารวิชชา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, 37(ฉบับพิเศษ), 99-113.
สถาพร พฤฑฒิกุล. (2560). เอกสารประกอบการอบรม ในการอบรมเชิงปฏิบัติการ การจัดกิจกรรมการเรื่องเรียนการสอนแบบ active learning.กำแพงเพชร: มหาวิทยาลัยราชภัฎกำแพงเพชร.
สาขาวิชาเทคโนโลยีไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์. (2559). หลักสูตรเทคโนโลยีบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2559. สุรินทร์: คณะเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์.
สายยนต์ จ้อยนุแสง. (2552). การพัฒนาชุดฝึกอบรมครูเพื่อเสริมสร้างความสามารถด้านการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยประยุกต์ทฤษฎีพหุปัญญา.วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.
สุมาลี จันทร์ชะลอ. (2542). การวัดและประเมินผล. กรุงเทพฯ: ศูนย์สื่อส่งเสริมกรุงเทพ.
เอกบุตร อยู่สุข. (2555). กระบวนทัศน์การถ่ายทอดเทคโนโลยีเกษตรทฤษฎีใหม่. วารสารการอาชีวะและเทคนิคศึกษา, 2(4), 20-22.