Reducing of the Wasting Time in the Dirt Testing Process of Rubber by Lean Six Sigma Approach : A Case Study in a Rubber Factory การลดเวลาสูญเสียในกระบวนการทดสอบปริมาณสิ่งสกปรกในยางแท่ง ด้วยแนวคิดลีนซิกซ์ซิกม่า : กรณีศึกษาโรงงานผลิตยางแท่ง
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อลดเวลาสูญเสียในกระบวนการทดสอบปริมาณสิ่งสกปรก
ในยางแท่ง ภายใต้ข้อจำกัดที่เป็นไปได้และอยู่ในมาตรฐานที่กำหนด จากการศึกษาสภาพปัญหา
ในปัจจุบันพบว่า ก่อนการปรับปรุงกระบวนการมีเวลาสูญเสียสูงกว่ามาตรฐานที่โรงงานกำหนด โดยมีสาเหตุหลัก ได้แก่ เตาให้ความร้อนได้ช้าและยางตัวอย่างที่สุ่มมีน้ำหนักไม่เท่ากัน จากการปรับปรุงด้วยแนวคิดลีนซิกซ์ซิกม่า ได้ทำการเปลี่ยนฮีตเตอร์ที่ให้ความร้อนเป็นแบบหลอดอินฟราเรดและ
ทำการปรับปรุงแก้ไขคู่มือการปฏิบัติงาน เรื่องวิธีการทดสอบปริมาณสิ่งสกปรกในขั้นตอนการละลายยาง หลังจากได้ดำเนินการปรับปรุงแก้ไขตามแนวทางวิธีการที่กำหนดพบว่า หลังการปรับปรุงกระบวนการ เวลาสูญเสียอยู่ในมาตรฐานที่โรงงานกำหนด ซึ่งลดลงจากเดิมคิดเป็นร้อยละ 55.65
มีค่าสมรรถภาพกระบวนการหลังการปรับปรุง Cpk เท่ากับ 2.47 แสดงว่ากระบวนการอยู่ในเกณฑ์ดี จากข้อมูลกระบวนการหลังการปรับปรุงไม่พบความสูญเสียเลย โดยช่วงความเชื่อมั่นของกระบวนการเท่ากับ 1.78 < Cpk < 3.16 จากการประเมินจุดคุ้มทุนของโครงการคิดเป็น 1.46 ปี
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิชชา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชชา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช ถือเป็นลิขสิทธ์ของวารสารวิชชา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำข้อมูลทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิชชา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราชก่อนเท่านั้น
The content and information in the article published in Wichcha journal Nakhon Si Thammarat Rajabhat University, It is the opinion and responsibility of the author of the article. The editorial journals do not need to agree. Or share any responsibility.
References
นิภาส ลีนะธรรม สุวรรณา พลภักดี และภัทราวรรณ คหะวงศ์. (2560). การลดเวลาสูญเสียในแผนกคลังสินค้าด้วยแนวคิดลีนซิกซ์ซิกม่า : กรณีศึกษา โรงงานผลิตยางแท่ง. ใน การประชุมวิชาการทางเทคโนโลยีอุตสาหกรรม ครั้งที่ 3 (หน้า 130-141). อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
วัชรินทร์ ดงบัง. (2556). รังสีอินฟราเรดและการประยุกต์ใช้ในอุตสาหกรรมอาหาร. วารสารวิทยาศาสตร์บูรพา, 18(2), 299-304.
ศุภวัชร์ เมฆบูรณ์ และจีรวัฒน์ ปล้องใหม่. (2560). การลดของเสียในกระบวนการผลิตโพลิเมอร์โซลิด คาปาซิเตอร์. วิศวกรรมสารเกษมบัณฑิต, 7(1), 105-123.
สถาบันวิจัยยาง. (2561). การทดสอบตามมาตรฐานยางแท่งเอสทีอาร์. กรุงเทพ: กองการยาง กรมวิชาการเกษตร.
สุธี อินทรสกุล บัญชา สมบูรณ์สุข และปุรวิชญ์ พิทยาภินันท์. (2560). อุตสาหกรรมยางพาราไทย: สถานภาพและแนวทางการพัฒนาสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 8(ฉบับพิเศษ), 80-107.
อำนาจ อมฤก. (2562). การลดของเสียในกระบวนการผลิตชิ้นส่วนเครื่องจักร: กรณีศึกษาบริษัท สุพรีม พรีซิชั่น จำกัด. วารสารข่ายงานวิศวกรรมอุตสาหการไทย, 5(1), 73-95.
Breyfogle III, F.W. (2003). Implementing Six Sigma: smarter solutions using statistical methods. Texas: John Wiley & Sons.
Hassan, M. (2013). Applying Lean Six Sigma for waste reduction in a manufacturing environment. American Journal of Industrial Engineering, 1(2), 28-35.
Kaushik, P. and Khanduja, D. (2011). DM make up water reduction in thermal power plants using Six Sigma DMAIC methodology. Journal of Scientific & Industrial Research, 8(1), 36-42.
Montgomery, D.C. (2005). Design and analysis of experiments. New York: John Wiley.
Montgomery, D.C. (2009). Introduction statistical quality control. Texas: John Wiley.
Ramasamy, S. (2009). Total quality management. New Delhi: McGraw-Hill.
Sliva, T. and Ferreira, P. (2017). Improve the extrusion process in tire production using Six Sigma methodology. In the 3rd International Conference on Manufacturing Engineering Society MESIC 2017. (1104-1111). Vigo: Spain.