ผลของปุ๋ยฟอสฟอรัสต่ออ้อยปลูกในชุดดินสตึกที่ปรับปรุงด้วยขี้เถ้าแกลบ ในอัตราที่แตกต่างกัน

บทคัดย่อ

ทำการศึกษาผลของขี้เถ้าแกลบและฟอสฟอรัสต่อการเจริญเติบโตและผลผลิตของอ้อยปลูกพันธุ์ K 95-84 ในชุดดินสตึก วางแผนการทดลองแบบ split plot โดยแปลงทดลองหลักเป็นการใส่ขี ้เถ้าแกลบในช่วงเตรียมดินจำนวน 4 อัตราได้แก่ 0, 1, 2 และ 4 ตัน/ไร่ แปลงทดลองรองเป็นอัตราปุ๋ ยฟอสฟอรัสจำนวน 3 อัตรา
ได้แก่ 0, 1 และ 2 เท่าของอัตราแนะนำสำหรับอ้อยที่ปลูกในดินทรายร่วนซึ่งมีค่าเท่ากับ 8.2 กก. P₂O₅/ไร่ เก็บผลผลิตอ้อยปลูกที่อายุ 12 เดือน นอกจากนี ้ได้ทำการเปรียบเทียบปริมาณการปลดปล่อยฟอสฟอรัสในดินที่ใส่ขี้เถ้าแกลบในอัตราที่แตกต่างกันโดยการบ่มดินในห้องปฏิบัติการเป็นเวลา 270 วัน ผลการทดลอง พบว่า การใส่ขี้เถ้าแกลบปลดปล่อยให้ฟอสฟอรัสได้ตลอดระยะการเจริญเติบโตของอ้อยเป็นเวลา 270 วัน ปริมาณฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์ในดินจะเพิ่มขึ้นอย่างชัดเจนภายหลังการบ่มดิน 30 วัน ฟอสฟอรัสในดินจะเพิ่มขึ้นตามอัตราของขี้เถ้าแกลบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ โดยการใส่ในอัตรา 4 ตัน/ไร่ให้ค่าสูงสุดตลอดระยะเวลาการบ่มดินมีค่าอยู่ในพิสัย 10.3-13.7 มก./กก. การใส่ขี้เถ้าแกลบหรือการใส่ปุ๋ยฟอสฟอรัสทำให้การเจริญเติบโตและองค์ประกอบผลผลิตของอ้อยปลูกเพิ่มขึ้นจากตำรับควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติโดยการใส่ขี้เถ้าแกลบในอัตรา 1-4 ตัน/ไร่ให้ผลผลิตอ้อยสด (14.9-17.3 ตัน/ไร่) ผลผลิตนน้ำตาล (2.64-2.92 ตัน/ไร่) ความยาวลำอ้อย (2.65-2.77 ม.) และจำนวนปล้องอ้อย (27-29 ปล้อง/ต้น) สูงสุดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติไม่แตกต่างกัน เช่นเดียวกับการใส่ปุ๋ยฟอสฟอรัสในอัตรา 8.2 และ 16.4 กก. P₂O₅/ไร่ ให้ผลผลิตอ้อย (15.1-16.5 ตัน/ไร่) และผลผลิตน้ำตาล (2.61-2.71 ตัน/ไร่) สูงสุดไม่แตกต่างกันทางสถิติ ปฏิสัมพันธ์ร่วมระหว่างขี้เถ้าแกลบและปุ๋ยฟอสฟอรัสไม่มีผลต่อการเจริญเติบโตและผลผลิตของอ้อยปลูก แต่ทำให้สมบัติของดินบนหลังปลูกอ้อยแตกต่างกันทางสถิติโดยดินจะมีความเป็นกรดเพิ่มขึ้น ส่วนปริมาณธาตุอาหารพืชในดินจะแปรปรวนตามตำรับการทดลอง