ปริมาณอินทรีย์คาร์บอนที่ถูกออกซิไดซ์จากการใช้วิธีวอล์คเลย์-แบลคหาอินทรีย์คาร์บอนในดินประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การตรวจสอบปริมาณอินทรีย์คําร์บอนที่ถูกออกซิไดซ์จากการใช้วิธีวอล์คเลย์-แบลค หาอินทรีย์คาร์บอนในดินประเทศไทย จากการหาความสัมพันธ์ระหว่ํางกํารหาปริมาณอินทรีย์คาร์บอนในแต่ละชนิดเนื้อดินโดยวิธีวอล์คเลย์-แบลค กับการใช้เครื่องวิเคราะห์คาร์บอนอัตโนมัติ จำนวน 1,787 ตัวอย่าง พบว่ําปริมาณอินทรีย์คาร์บอนที่ถูกออกซิไดซ์จากการใช้วิธีวอล์คเลย์-แบลคในแต่ละชนิดเนื้อดินอยู่ในช่วง 69 – 78% ได้ค่า CF สำหรับใช้คูณปริมําณอินทรีย์คาร์บอนจากวิธีวอล์คเลย์-แบลค เพื่อหาปริมาณอินทรีย์คาร์บอนที่แท้จริงอยู่ในช่วง 1.28 – 1.44 ซึ่งค่าที่ได้ในแต่ละกลุ่มเนื้อดินเมื่อพิจารณาจากค่าความคลาดเคลื่อนมาตรฐําน ไม่มีความแตต่างกัน ในเบื้องต้นจึงสํามารถใช้ค่า CF จํากตัวอย่างดินทั้งหมด ซึ่งมีค่ําเท่ากับ 1.31 สำหรับใช้คูณปริมําณอินทรีย์คาร์บอนจากวิธีวอล์คเลย์-แบลค เพื่อหาปริมาณอินทรีย์คาร์บอนที่แท้จริงได้ทุกกลุ่มเนื้อดิน อย่างไรก็ตํามควรมีการศึกษาเพิ่มเติมให้ครอบคลุมตัวอย่ํางเนื้อดินแต่ละชนิดมากยิ่งขึ้น รวมทั้งควรศึกษาผลของปัจจัยอื่นที่เกี่ยวข้อง เช่น ความเป็นกรด-ด่าง ระดับความลึก การจัดการดิน รวมทั้งลักษณะพืชพรรณในพื้นที่ต่างๆ เพื่อให้ได้สมการแสดงความสัมพันธ์ หรือค่า CF ที่มีความถูกต้องสํามารถนำไปใช้ได้จริงในทุกพื้นที่
Article Details
References
ยงยุทธ โอสถสภํา. 2557. คุณภําพดินเพื่อกํารเกษตร. สมําคมดินและปุ๋ ยแห่งประเทศไทย, กรุงเทพฯ.
Avramidisa, P., K. Nikolaoua, and V. Bekiarib. 2015. Total organic carbon and total nitrogen in sediments and soils: a comparison of the wet oxidation–titration method with the combustion-infrared method. Agric. Agric. Sci. Proc. 4: 425–430.
Bhattacharyya, t., D. K. Pal, and S. P. Wani. 2015a. Role of clay in recovery of organic matter in arable black soils of india: an inverse pyramid relation. Clay Res. 34: 46-57.
Bhattacharyya, T., P. Chandran, S. K. Ray, C. Mandal, P. Tiwary, D. K. Pal, U. K. Maurya, A. M. Nimkar, H. Kuchankar, S. Sheikh, B. A. Telpande, and A. Kolhe. 2015b. Walkley-Black recovery factor to reassess soil organic matter: indo-gangetic plains and black soil region of India case studies. Commun. Soil Sci. Plan. 46: 2628–2648.
Bouyoucos, G. J. 1927. The hydrometer as a new method for the mechanical analysis of soils. Soil Sci. 23: 343-353.
Chen, L., D. F. B. Flynn, X. Jing, P. Kuhn, T. Scholten, and J. S. He. 2015. A comparison of two methods for quantifying soil organic carbon of alpine grasslands on the Tibetan plateau. PLOS ONE 10: e0126372. doi:10.1371/journal.pone.0126372.
De Vos, B., S. Lettens, B. Muys, and J. A. Deckers. 2007. Walkley–Black analysis of forest soil organic carbon: recovery, limitations and uncertainty. Soil Use Manage. 23: 221–229.
Dieckow, J., J. Mielniczuk, H. Knicker, C. Bayer, D. P. Dick, and I. K. Knabner. 2007. Comparison of carbon and nitrongen determination methods for samples of a paleudult subjected to no-tillcropping systems. Sci. Agric. 64: 532-540.
Fernandes, R. B. A., I. A. C. Junior, E. S. R. Junior, and E. S. Mendonca. 2015. Comparison of differentmethods for the determination of total organic carbon and humic substances in Brazilian soils. Rev. Ceres. 62: 496-501.
ISO 10694. 1995. Soil quality-determination of organic and total carbon after dry combustion (elementary analysis). International standard.Krishan, G., S. K. Srivastav, S. Kumar, S. K. Saha, and V. K. Dadhwal. 2009. Quantifying the underestimation of soil organic carbon by the Walkley and Black technique – examples from Himalayan and Central Indian soils. Curr. Sci. India. 96: 1133-1136.
Lettens, S., B. D. Vos, P. Quataert, B. V. Wesemael, B. Muys, and J. V. Orshoven. 2007. Variable carbon recovery of Walkley-Black analysis and implications for national soil organic carbon accounting. Eur. J. Soil Sci. 58: 1244–1253.
Matus, F. J., M. Escudey, J. E. Forster, M. Gutierrez, and A. C. Chang. 2009. Is the Walkley–Black method suitable for organic carbon determination in Chilean volcanic soils. Commun. Soil Sci. Plan. 40: 1862–1872.
Meersmans, J., B. V. Wesemael, and M. V. Molle. 2009. Determining soil organic carbon for agricultural soils: a comparison between the Walkley & Black and the dry combustion methods (north Belgium). Soil Use Manage. 25: 346–353.
Mikhailova, E.A., R. R. P. Noble, and C. J. Post. 2003. Comparison of soil organic carbon recovery by Walkley-Black and dry combustion methods in the Russian Chernozem. Commun. Soil Sci. Plan. 34: 1853-1860.
Navarro, A. F., A. Roig, J. Cegarra, and M. P. Bernal. 1993. Relationship between total organic carbon and oxidizable carbon in calcareous soils. Commun. Soil Sci. Plan. 24: 2203–12.
Rhodes, E. R., P. Y. Kamara, and P. M. Sutton. 1981. Walkley-Black digestion efficiency and relationship to loss on ignition for selected Sierra Leone soils. Soil Sci. Soc. Am. J. 45: 1132–35.
Walkley, A. and I. A. Black. 1934. An examination of degtareff method for determining soil organic matter and proposed modification of the Chromic acid titration method. Soil Sci. 37: 29-35.
Wang, X., J. Wang, and J. Zhang. 2012. Comparisons of three methods for organic and inorganic carbon in calcareous soils of northwestern China. PLOS ONE 7: e44334. doi:10.1371/journal.pone.0044334.