การจัดการความเสี่ยงทางการเกษตรของเกษตรกรผู้ปลูกลิ้นจี่ อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ปัจจัยพื้นฐานส่วนบุคคล ปัจจัยทางเศรษฐกิจและสังคม ความรู้เกี่ยวกับการปลูกลิ้นจี่ ความคิดเห็นเกี่ยวกับความเสี่ยงในการปลูกลิ้นจี่ 2) การจัดการความเสี่ยงทางการเกษตรของเกษตรกรผู้ปลูกลิ้นจี่ 3) ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยพื้นฐานส่วนบุคคล ปัจจัยทางเศรษฐกิจและสังคม ความรู้เกี่ยวกับการปลูกลิ้นจี่และความคิดเห็นเกี่ยวกับความเสี่ยงในการปลูกลิ้นจี่กับการจัดการความเสี่ยงของเกษตรกรผู้ปลูกลิ้นจี่ อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงครามและ กลุ่มตัวอย่างคือ เกษตรกร จำนวน 317 คน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม สถิติที่ใช้วิเคราะห์ ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าต่ำสุด ค่าสูงสุด และค่าไคสแควร์สำหรับทดสอบสมมติฐาน ผลวิจัยพบว่า เกษตรกรส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง อายุเฉลี่ย 59.9 ปี การศึกษาระดับประถมศึกษา อาชีพหลักทำสวนส้มโอ อาชีพรองทำสวนลิ้นจี่ จำนวนสมาชิกในครัวเรือนเฉลี่ย 3.47 คน ประสบการณ์ปลูกลิ้นจี่เฉลี่ย 30.27 ปี รายได้เฉลี่ย 55,679.49 บาท/ไร่ รายจ่ายเฉลี่ย 1,778.62 บาท/ไร่ พื้นที่ทำการเกษตรเฉลี่ย 4.93 ไร่ พื้นที่ปลูกลิ้นจี่เฉลี่ย 2.12 ไร่ แรงงานเฉลี่ย 3.17 คน ส่วนมากใช้ทุนตนเอง การเปิดรับข้อมูลข่าวสารมาจากเพื่อนเกษตรกร การจัดประชุม โทรทัศน์ ส่วนใหญ่ไม่มีการเข้าร่วมกลุ่ม หน่วยงานภาครัฐเข้ามาสนับสนุนเกษตรกร ความเสี่ยงด้านสภาพภูมิอากาศมีผลต่อการปลูกลิ้นจี่ เกษตรกรมีความรู้เกี่ยวกับการปลูกลิ้นจี่ในระดับมาก มีการจัดการความเสี่ยงทางการเกษตรในระดับปานกลาง ผลการทดสอบสมมติฐานพบว่า อาชีพรอง ประสบการณ์ปลูกลิ้นจี่ รายได้ รายจ่าย พื้นที่ทำการเกษตร พื้นที่ปลูกลิ้นจี่ แรงงาน การเปิดรับข้อมูลข่าวสาร สมาชิกกลุ่ม ความคิดเห็นเกี่ยวกับความเสี่ยงในการปลูกลิ้นจี่ ความรู้เกี่ยวกับการปลูกลิ้นจี่มีความสัมพันธ์กับการจัดการความเสี่ยงทางการเกษตร อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05