แบคทีเรียที่มีบทบาทต่อการเปลี่ยนแปลงสารอนินทรีย์ในดินกรดกำมะถันชุดดินรังสิต

บทคัดย่อ

การศึกษากลุ่มแบคทีเรียที่มีบทบาทในการเปลี่ยนแปลงสารอนินทรีย์ในดินกรดกำมะถันชุดดินรังสิตในสภาพรีดักชัน ด้วยเทคนิค denature gradient gel electrophoresis (DGGE) และวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มแบคทีเรียกับสารอนินทรีย์ถูกเปลี่ยน ด้วยวิธี canonical correspondence analysis (CCA) ดำเนินการโดยวิเคราะห์สมบัติเบื้องต้นของดิน และนำดินมาบ่มจำลองสภาพขังน้ำในห้องปฏิบัติการ ผลการศึกษา พบว่า ดินรังสิตมีเนื้อเป็นดินเหนียวและมีพีเอชเป็นกรดรุนแรงมาก (pH 4.3) ผลการศึกษา พบว่า ปริมาณไนเทรตในสารละลายดินลดลงอย่างรวดเร็วตั้งแต่ศักย์ไฟฟ้ารีด็อกซ์ +200 มิลลิโวลต์ลงไป และหมดไปเมื่อศักย์ไฟฟ้ารีด็อกซ์เท่ากับ 0 มิลลิโวลต์ ปริมาณแมงกานีสที่ละลายน้ำได้ในดิน เริ่มสูงขึ้นตั้งแต่ศักย์ไฟฟ้ารีด็อกซ์ +200 มิลลิโวลต์ จนมีค่าสูงสุดเท่ากับ 14 มก./กก. ที่ -150 มิลลิโวลต์ เหล็กในสารละลายดินเพิ่มขึ้นชัดเจนตั้งแต่ศักย์ไฟฟ้ารีด็อกซ์ +150 มิลลิโวลต์ สำหรับปริมาณซัลเฟตมีแน้วโน้มเพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ ตั้งแต่ช่วงต้น สามารถแบ่งตามความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มแบคทีเรียและการเปลี่ยนแปลงสารประกอบอนินทรีย์ในดินได้เป็น 4 กลุ่ม ดังนี้ 1) กลุ่มของแบคทีเรียที่มีความเด่นในช่วงที่ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงของสารอนินทรีย์อื่นๆ 2) กลุ่มที่สามารถอยู่ได้ทั้งที่มีออกซิเจน และเมื่อออกซิเจนหมดไป โดยสามารถรีดิวซ์ได้ทั้งไนเทรต เหล็ก และแมงกานีส 3) กลุ่มที่มีความเด่นในช่วงศักย์ไฟฟ้ารีด๊อกซ์ตั้งแต่ +150 ถึง -250 มิลลิโวลต์ ซึ่งเป็นช่วงที่มีการรีดักชันของไนเทรต เหล็ก แมงกานีส และซัลเฟต โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงที่มีการรีดักชันของเหล็ก แมงกานีส และซัลเฟต และ 4) กลุ่มที่มีพบในช่วงที่มีการรีดักชันเฉพาะของเหล็ก แมงกานีส และซัลเฟต