การตอบสนองของมันสำปะหลังพันธุ์ห้วยบง 80 ต่ออัตราปุ๋ยเคมีในชุดดินยโสธร

บทคัดย่อ

ทำการศึกษาผลกํารตอบสนองของมันสำปะหลังพันธุ์ห้วยบง 80 ต่ออัตราปุ๋ยเคมีในชุดดินยโสธร (Typic Paleustult) จำนวน 7 ตำรับการทดลองที่มีอัตราของ ไนโตรเจน ฟอสฟอรัส และโพแทสเซียมแตกต่างกันโดยทำการใส่ปุ๋ยเมื่อมันสำปะหลังอายุ 2 เดือน และเก็บเกี่ยวผลผลิตมันสำปะหลังที่อายุ 10 เดือนพร้อมเก็บตัวอย่างดินชั้นดินบน ผลการศึกษํา พบว่า การเจริญเติบโตและผลผลิตมันสำปะหลังตอบสนองต่ออัตราปุ๋ยเคมีอย่ํางชัดเจนยกเว้นการสะสมแป้ง การใส่ปุ๋ยเคมีเรโช 3:1:3 อัตรํา 12-4-12 กก. N-P₂O₅-K₂O/ไร่ ให้ผลผลิตหัวมันสำปะหลัง ผลผลิตแป้ง และน้ำหนักชีวมวลส่วนเหนือดินสูงที่สุดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติโดยมีค่าเท่ากับ 4.64, 1.31 และ 1.70 ตัน/ไร่ ตามลำดับ แต่เมื่อใส่ปุ๋ยในปริมาณที่เพิ่มเป็นสองเท่า (อัตรํา 24-8-24 กก. N-P₂O₅-K₂O/ไร่) ส่งผลให้ผลผลิตลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติจนไม่แตกต่างจากตำรับควบคุม เช่นเดียวกันกับในกรณีของเรโช 1:1:1 และ 2:1:2 ที่การใส่ในอัตราต่ำ (8-8-8 และ 8-4-8 กก. N-P₂O₅-K₂O/ไร่) ให้ผลผลิตสูงกว่ํากํารใส่ในอัตรําสูง (16-16-16 และ 16-8-16 กก.N-P₂O₅-K₂O/ไร่) อย่ํางมีนัยสำคัญทํางสถิติ ควํามเข้มข้นของโพแทสเซียมในส่วนหัวมันสำปะหลังมีสหสัมพันธ์เชิงเส้นกับผลผลิตสูงที่สุด (r = 0.61**) การใส่ปุ๋ยเคมีเพิ่มปริมาณการสะสมและการดูดใช้ธาตุอาหารหลักของมันสำปะหลังเมื่อเปรียบเทียบกับการไม่ใส่ปุ๋ย แต่การใส่ปุ๋ยเคมีในสัดส่วนที่มีไนโตรเจน ฟอสฟอรัสและโพแทสเซียมเพิ่มขึ้นกลับมีผลให้ปริมาณการดูดใช้ธาตุอาหารหลักลดลง สมบัติดินบนหลังจากปลูกมันสำปะหลังไป 1 ฤดูกาล พบว่า ปุ๋ยเคมีอัตราต่างๆ ไม่มีผลต่อพีเอช แต่การใส่ปุ๋ยเคมีส่งผลให้ปริมาณไนโตรเจนรวม ฟอสฟอรัส และโพแทสเซียม ที่เป็นประโยชน์หลงเหลือในดินสูงกว่าการไม่ใส่ปุ๋ยเคมีอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ