คุณภาพผักสลัดส่วนรับประทานได้ที่ปลูกในชนิดดินต่างกันภายใต้การใช้วัสดุอินทรีย์ ปรับปรุงดิน

บทคัดย่อ

สมบัติดินปลูกมีอิทธิพลต่อปริมาณและการดูดใช้ธาตุอาหารที่เป็นประโยชน์ของพืช โดยเฉพาะดินเนื้อหยาบและ
เนื้อละเอียดมักมีสมบัติทางกายภาพไม่ส่งเสริมต่อการเจริญเติบโตของพืช ส่งผลต่อคุณภาพผลผลิตของพืช จึงต้องมีการปรับปรุงดินก่อนปลูก การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของชนิดดินที่ปรับปรุงด้วยวัสดุอินทรีย์ต่อคุณภาพส่วนที่รับประทานได้ของผักสลัด โดยวางแผนการทดลองแบบสุ่มสมบูรณ์ (CRD) จำนวน 6 ตำรับการทดลอง ปลูกผักสลัดกรีนโอ๊คในชุดดินบ้านทอน ชุดดินอ่าวลึก และชุดดินระโนดที่ปรับปรุงด้วยมูลวัวและมูลไก่ ผลการศึกษา พบว่า ผักสลัดที่ปลูกในดินต่างชนิดกันและปรับปรุงด้วยวัสดุอินทรีย์ต่างกันมีปริมาณฟอสฟอรัสและเหล็กในส่วนที่รับประทานได้แตกต่างกัน แต่มีปริมาณโพแทสเซียม แคลเซียม แมกนีเซียม สังกะสี และไนเทรตไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ โดยผักสลัดในชุดดินบ้านทอนและตำรับชุดดินระโนดที่ใช้มูลไก่มีปริมาณฟอสฟอรัสระดับสูง และตำรับชุดดินระโนดที่ใช้มูลไก่มีปริมาณเหล็กต่ำ ผักสลัดในทุกตำรับมีปริมาณโพแทสเซียมระดับสูงยกเว้นตำรับชุดดินบ้านทอนที่ใช้มูลไก่ และมีปริมาณไนเทรตต่ำ และผักสลัดที่ปลูกในดินทุกชนิดมีปริมาณวิตามินซีไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ แต่การใช้วัสดุอินทรีย์ต่างชนิดกันมีผลต่อปริมาณวิตามินซีในผักสลัดอย่างมีนัยสำคัญ ดังนั้น คุณภาพของผักสลัดที่ปลูกในดินทุกชนิดภายใต้การปรับปรุงด้วยวัสดุอินทรีย์ขึ้นอยู่กับสมบัติของดินปลูกซึ่งมีบทบาทในการควบคุมสมดุลและความเป็นประโยชน์ของธาตุอาหารในดิน การเลือกใช้วัสดุอินทรีย์ปรับปรุงดินสามารถเพิ่มคุณภาพของผักสลัด