อิทธิพลของวัฒนธรรมองค์การและองค์การการเรียนรู้ที่มีต่อประสิทธิผลองค์การ:กรณีศึกษา องค์การบริหารส่วนตำบลวังทอง อำเภอเมืองกำแพงเพชร จังหวัดกำแพงเพชร

ผู้แต่ง

  • พิชยา ชวากร หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตร์ สาขาวิชาวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช

คำสำคัญ:

วัฒนธรรมองค์การ, องค์การการเรียนรู้, ประสิทธิผลองค์การ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับวัฒนธรรมองค์การ องค์การแห่งการเรียนรู้ และประสิทธิผลองค์การ ขององค์การบริหารส่วนตำบลวังทอง อำเภอเมืองกำแพงเพชร จังหวัดกำแพงเพชร และ 2) ศึกษาอิทธิพลของวัฒนธรรมองค์การและองค์การแห่งการเรียนรู้ที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลองค์การขององค์การบริหารส่วนตำบลวังทอง อำเภอเมืองกำแพงเพชร จังหวัดกำแพงเพชร

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี โดยใช้ทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ โดยเก็บรวบรวมข้อมูลเชิงปริมาณด้วยแบบสอบถามจากประชากรทั้งหมด 66 คน และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และการถดถอยเชิงพหุ การเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพเก็บจากการสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้างกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 5 คน และนำมาวิเคราะห์เนื้อหาโดยการเรียบเรียง จำแนกกลุ่ม และตีความเชื่อมโยงความสัมพันธ์เพื่อสรุปผลอย่างเป็นระบบ ทั้งสองวิธีช่วยสนับสนุนและยืนยันผลการวิจัยร่วมกันอย่างมีความน่าเชื่อถือ

ผลการวิจัยพบว่า 1) ภาพรวมของวัฒนธรรมองค์การขององค์การบริหารส่วนตำบลวังทอง อำเภอเมืองกำแพงเพชร จังหวัดกำแพงเพชร อยู่ในระดับมาก ภาพรวมขององค์การแห่งการเรียนรู้ขององค์การบริหารส่วนตำบลวังทอง อำเภอเมืองกำแพงเพชร จังหวัดกำแพงเพชรอยู่ในระดับมาก (μ=3.71) ภาพรวมของระดับประสิทธิผลองค์การขององค์การบริหารส่วนตำบลวังทอง อำเภอเมืองกำแพงเพชร จังหวัดกำแพงเพชร อยู่ในระดับมาก (μ= 4.06) และ 2) วัฒนธรรมองค์การและองค์การแห่งการเรียนรู้มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลขององค์การอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 โดยเฉพาะวัฒนธรรมการปรับตัวและพันธกิจ รวมถึงการเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง การสร้างวิสัยทัศน์ร่วม การเชื่อมโยงกับสภาพแวดล้อม และภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์ ซึ่งล้วนเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อประสิทธิผลองค์การ ทั้งนี้ผลการวิจัยเชิงคุณภาพยังสอดคล้องกับเชิงปริมาณ ยืนยันว่าทั้งวัฒนธรรมองค์การและองค์การแห่งการเรียนรู้มีบทบาทสำคัญต่อการพัฒนาประสิทธิผลอย่างชัดเจน

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

กัลยา วาณิชย์บัญชา. (2560). สถิติสำหรับงานวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 11). สามลดา.

ฐิติพงศ์ กัญจนาภรณ์. (2562). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ยุคใหม่. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เด่นชัย เอี่ยมสุวรรณ. (2556). การพัฒนาสู่การเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของกรมทางหลวง [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์]. BUUIR.

ปริณ บุญฉลวย. (2556). วัฒนธรรมองค์การ องค์การการเรียนรู้ กับประสิทธิผลองค์การของ ศาลยุติธรรม: ตัวแบบสมการโครงสร้าง. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 9(1), 1–21.

สนิษา บุตรกริม. (2565). วัฒนธรรมองค์การที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงานเป็นทีมของ พนักงาน: กรณีศึกษาบริษัทเอกชนแห่งหนึ่งในจังหวัดสุราษฎร์ธานี [วิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.

องค์การบริหารส่วนตำบลวังทอง. (2567). ข้อมูลจำนวนบุคลากรประจำปีงบประมาณ 2567. กองทรัพยากรบุคคล องค์การบริหารส่วนตำบลวังทอง อำเภอเมืองกำแพงเพชร จังหวัดกำแพงเพชร.

อุษณี มงคลพิทักษ์สุข. (2560). การประเมินผลการปฏิบัติงานขององค์การปกครองส่วนท้องถิ่น. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อุษณี มงคลพิทักษ์สุข. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมองค์การกับประสิทธิผลองค์การ: กรณีศึกษาหน่วยงานภาครัฐ. Research Community and Social Development Journal. 12(3), 66–78.

Cameron, K. S. (1981). The enigma of organizational effectiveness. In D. Baugher (Ed.), Measuring effectiveness (pp. 1–13). Jossey-Bass.

Denison, D. R. (1990). Corporate culture and organizational effectiveness. John Wiley & Sons.

Denison, D. R., & Mishra, A. K. (1995). Toward a theory of organizational culture and effectiveness. Organization Science, 6(2), 204–223.

Hood, C. (1991). A public management for all seasons? Public Administration, 69(1), 3–19.

Kimberly, J. R. (1979). Issues in the creation of organizations: Initiation, innovation, and institutionalization. Academy of Management Journal, 22(3), 437–457.

Khunsoonthornkit, A., & Panjakajornsak, V. (2018). Thai research and development organization performance: A structural equation model analysis of organizational culture and learning organizations. Asia-Pacific Social Science Review, 17(3), Article 9.

Marsick, V. J., & Watkins, K. E. (1993). Informal and incidental learning in the workplace. Routledge.

Marsick, V. J., & Watkins, K. E. (2003). Demonstrating the value of an organization's learning culture: The dimensions of the learning organization questionnaire. Advances in Developing Human Resources, 5(2), 132–151.

Petrova, K., & Špatenka, J. (2022). The Denison organizational culture survey (DOCS): Empirical review of a digital organizational cultures’ effectiveness. Ad Alta: Journal of Interdisciplinary Research, 12(2), 198–203.

Radnui, U., Pranee, S., Pungnirund, B., & Kortana, T. (2024). Strategic leadership, creativity, organizational culture, and learning organization affecting operational effectiveness of local administrative organizations. Journal of Logistics and Supply Chain Operations, 10(1), 53–68.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

03-11-2025

รูปแบบการอ้างอิง

ชวากร พ. . (2025). อิทธิพลของวัฒนธรรมองค์การและองค์การการเรียนรู้ที่มีต่อประสิทธิผลองค์การ:กรณีศึกษา องค์การบริหารส่วนตำบลวังทอง อำเภอเมืองกำแพงเพชร จังหวัดกำแพงเพชร. วารสารจันทรเกษมสาร, 31(2), R158-R173. สืบค้น จาก https://li01.tci-thaijo.org/index.php/crujournal/article/view/267744

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย