การจำแนกลำไยพันธุ์ดอโดยวิธีสัณฐานวิทยา
Main Article Content
บทคัดย่อ
ได้ทำการจำแนกลำไยพันธุ์ดอที่เก็บรวบรวมจากสวนลำไย ในจังหวัดเชียงใหม่และลำพูน และจากแปลงรวบรวมพันธุ์ของศูนย์วิจัยเกษตรหลวง จังหวัดเชียงใหม่ จำนวน 20 สายพันธุ์ คือ ดอยอดขาว ดอยอดแดง ดอก้านแข็ง ดอก้านอ่อน ดอใบหยก ดอคำลาง ดอหอม ดอใบหด ดอพวงทอง ดอน้ำผึ้ง ดอหลวง ดอสุขุม ดอสร้อย ดอลุ่มน้ำปิง ดอดอนไชย ดอแจ้ ดอทาน้อย ดอหนานซาว ดอบ้านโฮ่ง 60 และดอหนองช้างคืน โดยวิธีสัณฐานวิทยา ด้วยการศึกษาลักษณะของโครงสร้างใบ ดอก และผล สามารถจัดทำรูปวิธานจำแนกแต่ละสายพันธุ์ออกจากกันได้ โดยลักษณะสีก้านใบด้านบน สีก้านใบด้านล่าง สีใบแก่ รูปร่างผล สีเปลือก สีเนื้อ และรูปร่างเมล็ด และการหาความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมที่ระดับความคล้ายคลึงกันที่ 95 เปอร์เซ็นต์ พบว่า สามารถจำแนกลำไยพันธุ์ดอ 20 สายพันธุ์ ได้เป็น 14 กลุ่ม โดยมีกลุ่มที่มี 3 สายพันธุ์ 1 กลุ่ม ได้แก่ ดอพวงทอง ดอสร้อย ดอดอนไชย กลุ่มที่มี 2 สายพันธุ์ 4 กลุ่ม ได้แก่ (1) ดอใบหดกับดอยอดแดง (2) ดอคำลางกับดอทาน้อย (3) ดอแจ้กับดอหลวง (4) ดอก้านแข็งกับดอก้านอ่อน กลุ่มที่มี 1 สายพันธุ์ มี 9 กลุ่ม ได้แก่ ดอยอดขาว ดอหนองช้างคืน ดอใบหยก ดอหนานซาว ดอบ้านโฮ่ง 60 ดอหอม ดอสุขุม ดอน้ำผึ้ง และดอลุ่มน้ำปิง
Article Details
References
จินดา ศรศรีวิชัย. 2524. สรีรวิทยาพืช ภาคการเจริญเติบโตและการควบคุม. ภาควิชาชีววิทยา คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่. 280 น.
เทียมใจ คมกฤส. 2541. กายวิภาคของพฤกษ์. ภาควิชาพฤกษศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ. 308 น.
นิตย์ ศกุนรักษ์. 2541. สรีรวิทยาของพืช. ภาควิชาพืชไร่ คณะผลิตกรรมการเกษตร มหาวิทยาลัยแม่โจ้, เชียงใหม่. 237 น.
พาวิน มะโนชัย. 2543. ลำไย. สาขาไม้ผล ภาควิชาพืชสวน คณะผลิตกรรมการเกษตร มหาวิทยาลัยแม่โจ้, เชียงใหม่. 115 น.
สัมฤทธิ์ เฟื่องจันทร์. 2523. หลักไม้ผล. ภาควิชาพืชศาสตร์ คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, ขอนแก่น. 122 น.
IBPGR Secretariat. 1980. Tropical Fruit Descriptors. International Board for Genetic Resources, Rome. 11 p.
Ramingwong, K. and K. Chiewsilp. 1994. Genetic Resources of Longan in Northern Thailand. Final report submitted to Chiang Mai University, Chiang Mai. 76 p.
Sneath, P.H.A. and R.R. Sokal. 1973. Principles of Numerical Taxonomy. Freeman, San Francisco. 573 p.