ผลกระทบต่อสัตว์น้ำและเศรษฐกิจจากการประมงผีของลอบปูม้าแบบพับได้ บริเวณเขตอนุรักษ์พันธุ์สัตว์น้ำวัยอ่อนสี่หมู่บ้าน จังหวัดตรัง

Main Article Content

อภิรักษ์ สงรักษ์
ทวีเดช เอียดสงคราม
สุพิศ หนูชู
รัตนาพร อนันตสุข

บทคัดย่อ

การศึกษาผลกระทบต่อสัตว์น้ำและเศรษฐกิจจากการประมงผีของลอบปูม้าแบบพับได้ โดยใช้ลอบที่มีเส้นผ่าศูนย์กลาง 50 เซนติเมตร และหุ้มด้วยเนื้ออวนสีเขียวขนาดช่องตาอวน 5 เซนติเมตร โดยจำลองการหายของลอบจำนวน 60 ลูก และทำการเก็บข้อมูลติดตามระหว่างเดือนธันวาคม 2560 ถึงเดือนมกราคม 2561 บริเวณเขตอนุรักษ์พันธุ์สัตว์น้ำวัยอ่อนสี่หมู่บ้าน จังหวัดตรัง ผลการศึกษาพบจำนวนสัตว์น้ำเข้าลอบทั้งสิ้น 13 ชนิด มีจำนวนตัวรวม 68 ตัว เป็นสัตว์น้ำที่มีมูลค่าทางเศรษฐกิจจำนวน 7 ชนิด มีจำนวนตัวรวม 37 ตัว (ร้อยละ 54.4) การสูญเสียทางเศรษฐกิจ คิดเป็นมูลค่าประมาณ 863 บาท (14.38 บาทต่อลอบ) การลดผลกระทบจากการประมงผีของลอบปูม้าแบบพับได้ ควรให้ชาวประมงใช้ช่องตาอวนที่สัตว์น้ำขนาดเล็กสามารถหลุดรอดได้


 

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สงรักษ์ อ., เอียดสงคราม ท., หนูชู ส., & อนันตสุข ร. (2018). ผลกระทบต่อสัตว์น้ำและเศรษฐกิจจากการประมงผีของลอบปูม้าแบบพับได้ บริเวณเขตอนุรักษ์พันธุ์สัตว์น้ำวัยอ่อนสี่หมู่บ้าน จังหวัดตรัง. วารสารวิชชา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, 37(Special), 65–74. สืบค้น จาก https://li01.tci-thaijo.org/index.php/wichcha/article/view/127185
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ดาวรรณ สันหลี และจารุณี เชี่ยววารีสัจจะ. (2555). ความหนาแน่นและการแพร่กระจายของปูม้าในพื้นที่แนวเขตอนุรักษ์พันธุ์สัตว์น้ำวัยอ่อนสี่หมู่บ้าน. วารสารมหาวิทยาลัยทักษิณ, 15(3), 65-71.
บรรจง เทียนส่งรัศมี. (2551). ถอดรหัสปูม้า “จากวิกฤตสู่ระบบการผลิตที่ยั่งยืนเพื่อความอยู่ดีมีสุขของชุมชน”. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนงานวิจัย.
พิสิฐ ภูมิคง. (2548). ประสิทธิภาพการจับและการเลือกจับปูทะเลของลอบปูแบบพับได้ในคลอง
หงาว จังหวัดระนอง. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ.
วิทยา พันธะกิจ สุจิต ศิริรักษ์ และ สมศักดิ์ ศิริรักษ์. (2548). การเพิ่มผลผลิตและการประมงปูทะเลบริเวณอ่าวพังงา. ใน เอกสารรายงานประจำปี 2548 ศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงทะเลฝั่งอันดามัน. กรุงเทพฯ. กรมประมง.
ศรีประภา โฮ่ลิม. (2551). การศึกษาเบื้องต้นเกี่ยวกับประสิทธิภาพการจับปูทะเลของเครื่องมือลอบปูแบบพับได้. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตร์บัณฑิต. มหาวิทยาลัยแม่โจ้, ชุมพร.
สันติพงษ์ ปุตสะ อนุกรณ์ บุตรสันติ์ และสุริยัน ธัญกิจจานุกิจ (2556). การทดลองการประมงผีของลอบปูแบบพับได้. กรุงเทพฯ: ภาควิชาวิทยาศาสตร์ทางทะเล คณะประมง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
สุภาพ ไพรพนาพงศ์. (2538). ปริมาณการจับและชีววิทยาบางประการของปูทะเลในจังหวัดระนอง. ใน เอกสารวิชาการ ฉบับที่ 42/2538 สถานีเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำชายฝั่งจังหวัดระนอง, กรุงเทพฯ. กรมประมง.
อนุชา ส่งจิตต์สวัสดิ์ ธีรยุทธ ศรีคุ้ม มานะ พงษ์ทองเจริญ และประภาส บินร่าหมาน. (2548). การศึกษาประสิทธิภาพการจับของลอบปูแบบพับได้. ระยอง: ศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงทะเลอ่าวไทยฝั่งตะวันออก กรมประมง.
Al-Masroori, H.S., Al-Oufi H. and McShane P. (2009). Causes and Mitigations on Trap Ghost Fishing in Oman: Scientific Approach to Local Fishers’ Perception. Fish. Aqut. Sci. 4(3), 129–135.
Bellchambers, L.M. and de Lestang, S. (2005). Selectivity of different gear types for sampling the blue swimmer crab, Portunus pelagicus L. Fishery Research. 73, 21-27.
Boutson, A., Mahasawasde C., Mahasawasde S., Tunkijjanukij S. and Arimoto T. (2009). Use of escape vents to improve size and species selectivity of collapsible pot for blue swimming crab Portunus pelagicus in Thailand. Fish. Sci. 75, 25–33.
Songrak, A., Bodhisuwan W., Yoocharern N., Udomwong W. and Thapanand T. (2014). Reproductive Biology of the Blue Swimming Crab, Portunus pelagicus (Linnaeus, 1758) in the Coastal Waters of Trang Province, Southern Thailand. Kasetsart University Fisheries Research Bulletin. 38(2), 27-40.