ผลของระยะเวลาการให้อาหารต่อการเพิ่มปริมาณต้นมากาเร็ตที่เพาะเลี้ยงในระบบไบโอรีแอคเตอร์แบบจมชั่วคราว

Main Article Content

ณัฐพงค์ จันจุฬา
กนกอร อัมพรายน์
พูนพัฒน์ พูนน้อย
วาสนา แผลติตะ
ธิติพัฒน์ วีเปลี่ยน
ชาตรี กอนี
นิพิจ พินิจผล
นุชรัฐ บาลลา

บทคัดย่อ

ต้นมากาเร็ต (Argyranthemum frutescens) เป็นไม้ล้มลุกอายุยืนหลายปี ปัจจุบันได้รับความนิยมในการปลูกเป็นไม้ดอกไม้ประดับ และปลูกเป็นทุ่งเพื่อเป็นแหล่งท่องเที่ยว จึงมีความต้องการในปริมาณสูง การเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อด้วยระบบไบโอรีแอคเตอร์แบบจมชั่วคราว (temporary immersion bioreactor: TIB) เป็นวิธีการที่สามารถขยายพันธุ์ต้นมากาเร็ตให้ได้จำนวนมาก งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาหาสูตรการฟอกฆ่าเชื้อที่เหมาะสม และระยะเวลาการให้อาหารที่เหมาะสมต่อการชักนำให้เกิดยอดของต้นมากาเร็ตภายใต้ระบบไบโอรีแอคเตอร์แบบจมชั่วคราว จากการฟอกฆ่าเชื้อพบว่าการใช้สารละลายคลอร็อกซ์ 15 เปอร์เซ็นต์ ตามด้วยสารละลายเมอคิวริกคลอไรด์ 0.1 เปอร์เซ็นต์ มีเปอร์เซ็นต์การรอดชีวิตมากที่สุด 88 เปอร์เซ็นต์ จากนั้นศึกษาระยะเวลาการให้อาหารที่เหมาะสมตามระยะเวลาการให้อาหารที่ 2 4 6 และ 8 นาทีต่อครั้ง วางแผนการทดลองแบบสุ่มสมบูรณ์ (completely randomized design: CRD) จำนวน 4 กรรมวิธี ซ้ำละ 10 ชิ้นส่วน จำนวน 3 ซ้ำ จากการทดลองพบว่าการให้อาหารเหลวสูตรมาตรฐานเอ็มเอส (MS) ที่เติม 6-เบนซิลามิโนเพียวรีน (BA) ความเข้มข้น 2 มิลลิกรัมต่อลิตร ที่ระยะเวลานาน 4 นาที วันละ 2 ครั้ง พบว่าเป็นช่วงเวลาเหมาะสมที่สุด สามารถชักนำให้จำนวนต้นต่อกอ (9.17±2.17 ต้น) ขนาดใบ (45.28±4.94 มิลลิเมตร) น้ำหนักสด (1.74±0.44 กรัมต่อกอ) และน้ำหนักแห้ง (0.15±0.03 กรัมต่อกอ)

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
จันจุฬา ณ., อัมพรายน์ ก., พูนน้อย พ., แผลติตะ ว., วีเปลี่ยน ธ., กอนี ช., พินิจผล น., & บาลลา น. (2025). ผลของระยะเวลาการให้อาหารต่อการเพิ่มปริมาณต้นมากาเร็ตที่เพาะเลี้ยงในระบบไบโอรีแอคเตอร์แบบจมชั่วคราว. วารสารวิชชา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, 44(1), 27–37. https://doi.org/10.65217/wichchajnstru.2025.v44i1.259361
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กมลทิพย์ สำลีแก้ว อรพิมล แท่นทอง ผการัตน์ โรจน์ดวง และสุภาวดี รามสูตร. (2560). การขยายพันธุ์ข้าวพื้นเมืองพันธุ์กาบดำด้วยเทคนิคการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ. วารสารวิชชา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, 36(2), 25-35.

เขมณัฏฐ์ ธนกรณ์ไพศาล ดวงพร เปรมจิต ศิริพงษ์ เปรมจิต และอนุพันธ์ กงบังเกิด. (2561). การขยายพันธุ์กล้วยน้ำว้ามะลิอ่องโดยระบบไบโอรีแอคเตอร์แบบจมชั่วคราว (TIB). รายงานวิจัย. มหาวิทยาลัยนเรศวร.

ชญานีย์ สังวาลย์ ผการัตน์ โรจน์ดวง สุภาวดี รามสูตร ศุภมาส แซ่เดี่ยว และเสาวลักษณ์ ชูด้วง.(2558). ผลของสูตรอาหารต่อการเจริญเติบโตของเมล็ดเบญจมาศในสภาพปลอดเชื้อ. วารสารวิชชา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, 34(2), 45-51.

ณัฐพงค์ จันจุฬา และพิมพรรณ พิมลรัตน์. (2563). อิทธิพลของ BA และระยะเวลาการให้อาหารในระบบไบโอรีแอคเตอร์แบบจมชั่วคราวต่อการเพิ่มจำนวนของต้นแก้วหน้าม้า. Thai Journal of Science and Technology, 9(5), 642-649.

ณิชารีย์ เธียรชาติสกุล นงนุช เลาหะวิสุทธิ์ และสมเกียรติ ศรีสนอง. (2562). การใช้ระบบไบโอรีแอคเตอร์แบบจมชั่วคราวในการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่ออนูเบียสบาร์เทอรี่บรอดลีฟ Anubias barteri ‘Broad leaf’. วารสารเกษตรพระจอมเกล้า, 37(1), 23-31.

นพมณี โทปุญญานนท์ รังสิมา อัมพวัน และพรศักดิ์ บุญมณี. (2549). วธ: สนับสนุนผลงานวิจัยไม้ดอกเพื่อการส่งออก. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.

ฤทัยชนก ชิตเดชะ พิมพ์โพยม บุญมา ผการัตน์ โรจน์ดวง และสุภาวดี รามสูตร. (2561). การขยายพันธุ์มะรุมโดยวิธีการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ (Moringa oleifera Lam.). วารสารวิชชา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, 37(2), 86-95.

รังสฤษฏ์ กาวีต๊ะ. (2540). การเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อพืช: หลักการและเทคนิค. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์.

แววดาว หมื่นสำราญ และนพมณี โทปุญญานนท์. (2555). การขยายพันธุ์อเมซอน (Echinodorus sp.) ด้วยระบบไบโอรีแอคเตอร์แบบจมชั่วคราว. วารสารวิทยาศาสตร์เกษตร, 43(1), 69-78.

สำนักงานส่งเสริมและพัฒนาการเกษตรที่ 6 จังหวัดเชียงใหม่. (2563). การปลูกดอกมากาเร็ตและพีค็อก. สืบค้นเมื่อ 4 มิถุนายน 2566, จาก: http://www.ndoae.doae.go.th/article.php?a=49.

Cunneen, T.M. (1995). Breeding for improvement of the marguerite daisy (Argyranthemum spp.). Acta Horticulturae, 420, 101-103, doi: https://doi.org/10.17660/ActaHortic.1995.420.27.

Escalona, M., Samson, G., Borroto, C. and Desjardins, Y. (2003). Physiology of effects of temporary immersion bioreactors on micropropagated pineapple plantlets. In Vitro Cellular and Developmental Biology-Plant, 39, 651-656, doi: https://doi.org/10.1079/IVP2003473.

Etienne, H. and Berthouly, M. (2002). Temporary immersion systems in plant micropropagation. Plant Cell, Tissue and Organ Culture, 69, 215-231, doi: https://doi.org/10.1023/A:1015668610465.

Georgiev, V., Schumann, A., Pavlov, A. and Bley, T. (2014). Temporary immersion systems in plant biotechnology. Engineering in Life Sciences, 14(6), 607-621, doi: https://doi.org/10.1002/elsc.201300166.

Jahan, M.T., Islam, M.R., Islam, S.S., Das, P., Islam, M.M., Kabir, M.H. and Mamun, A.N.K. (2021). Clonal propagation of Chrysanthemum morifolium ramat using various explants obtained from field grown plants. GSC Biological and Pharmaceutical Sciences, 16(2), 87-93, doi: https://doi.org/10.30574/gscbps.2021.16.2.0231.

Murashige, T. and Skoog, F. (1962). A revised medium for rapid growth and bioassays with tobacco tissue cultures. Plant Physiology, 15(7), 473-497, doi: https://doi.org/10.1111/j.1399-3054.1962.tb08052.x.

Pant, M., Lal, A. and Jain, R. (2015). A simple cost effective method for mass propagation of Chrysanthemum morifolium and antibacterial activity assessment of in vitro raised plantlets. Journal of Applied Pharmaceutical Science, 5(7), 103-111, doi: https://doi.org/10.7324/JAPS.2015.50716.

Roles, S., Noceda, C., Escalona, M., Sandoval, J., Canal, M.J., Rodriguez, R. and Debergh, P. (2006). The effect of headspace renewal in a temporary immersion bioreactor on plantain (Musa AAB) shoot proliferation and quality. Plant Cell, Tissue and Organ Culture, 84, 155-163, doi: https://doi.org/10.1007/s11240-005-9013-y.

Yesmin, S., Hashem, A., Das, K.C., Hasan, M.M. and Islam, M.S. (2014). Efficient in vitro regeneration of chrysanthemum (Chrysanthemum morifolium Ramat.) through nodal explant culture. Nuclear Science and Applications, 23(1&2), 47-50.