ผลของการใช้กลีเซอรอลดิบที่มีเมทานอลต่ำต่อสมรรถภาพการผลิตและค่าทางเคมีในเลือด ของสุกรอนุบาล

บทคัดย่อ

กลีเซอรอลดิบที่มีเมทานอลต่ำเป็นผลิตผลพลอยได้จากกระบวนการผลิตไบโอดีเซลสามารถถูกดูดซึมในทางเดินอาหารได้อย่างรวดเร็ว จึงสามารถใช้เป็นวัตถุดิบแหล่งพลังงานทางเลือกในอาหารสุกรอนุบาล และเนื่องจากมีรสหวานจึงคาดว่าจะสามารถกระตุ้นการกินอาหารของสุกรอนุบาลได้ โดยการทดลองทำการเลี้ยงสุกรอนุบาลลูกผสมสามสาย (แลนด์เรซ × ลาร์จไวท์ × ดูรอค) จำนวน 200 ตัว อายุ 3 สัปดาห์ น้ำหนักตัวประมาณ 6 กก. แบ่งสุกรออกเป็น 4 กลุ่ม กลุ่มละ 5 ซ้ำ ซ้ำละ 10 ตัว คละเพศ (เพศผู้ตอน 5 ตัว และเพศเมีย 5 ตัว) ให้ได้รับอาหารทดลองที่มีกลีเซอรอลดิบที่มีเมทานอลต่ำที่ระดับ 0, 2.5, 5 และ 7.5 % ตามลำดับ โดยกลีเซอรอลดิบที่ใช้ในการผสมอาหารมีกลีเซอรอล 84.6 % และเมทานอล 0.01 % ทำการเลี้ยงลูกสุกรในโรงเรือนปิดที่ควบคุมอุณหภูมิด้วยระบบระเหยไอน้ำเป็นระยะเวลา 6 สัปดาห์ (อายุ 4-9 สัปดาห์) ผลการศึกษาพบว่าสมรรถภาพการผลิตของลูกสุกรในทุกช่วงอายุแตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (P>0.05) แต่พบว่าที่ช่วงอายุ 7-9 สัปดาห์ การใช้กลีเซอรอลดิบที่ระดับ 5 และ 7.5 % มีผลให้ความน่ากินของอาหารลดลง ส่งผลให้ปริมาณการกินได้ต่อตัวต่อวันของลูกสุกรลดลง ทำให้ระดับพลังงานที่ใช้ประโยชน์ได้ที่ได้รับต่อวันลดลง มีผลให้ปริมาณการกินได้ต่อตัวต่อวันและค่าเฉลี่ยของพลังงานที่ใช้ประโยชน์ได้ต่อวันที่สุกรอนุบาลกลุ่มดังกล่าวได้รับตลอดระยะเวลาการทดลอง (4-9 สัปดาห์) มีค่าลดต่ำลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P <0.05) ทำให้การเจริญเติบโตเฉลี่ยต่อวันลดลง แต่ประสิทธิภาพในการเปลี่ยนอาหารเป็นน้ำหนักตัวดีขึ้น ในด้านระดับกลูโคสและกลีเซอรอลในกระแสเลือดนั้น พบว่ามีความแตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติในทุกกลุ่มทดลอง (P>0.05)