ความแปรปรวนของปริมาณเซซามินและฤทธิ์ต้านออกซิเดชันของงา 22 พันธุ์

บทคัดย่อ

การศึกษาความแปรปรวนของปริมาณเซซามินและฤทธิ์ต้านออกซิเดชันในแหล่งพันธุกรรมงาเป็นข้อมูลสำคัญสำหรับการปรับปรุงพันธุ์งาเพื่อเพิ่มสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพ งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปริมาณเซซามินและฤทธิ์ต้านออกซิเดชันของงา 22 พันธุ์/สายพันธุ์ วางแผนการทดลองแบบ RCBD จำนวน 22 พันธุ์/สายพันธุ์ 4 ซ้ำ ทำการวิเคราะห์ปริมาณเซซามินด้วย HPLC และทดสอบฤทธิ์ต้านออกซิเดชันด้วย DPPH assay ผลการทดลองพบว่าพันธุ์งาที่ศึกษามีปริมาณเซซามินและฤทธิ์ต้านออกซิเดชันแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P ≤ 0.01) ปริมาณเซซามินของงา 22 พันธุ์/สายพันธุ์มีค่าระหว่าง 1.08 – 5.01 มก./ก. พบว่างาพันธุ์ขาวพื้นเมืองลาวมีปริมาณเซซามินมากที่สุด (5.01 มก./ก.) รองลงมาคือพันธุ์ C-plus 1 มข. 1 CM-53 และ WL9 เมื่อเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มตามสีของเมล็ด พบว่างาเมล็ดสีขาวมีปริมาณเซซามินมากกว่าเมล็ดสีดำและแดงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P≤ 0.01) สำหรับฤทธิ์ต้านออกซิเดชันพบว่า งาพันธุ์ มข 2 มีฤทธิ์ต้านออกซิเดชันได้ดีที่สุด (IC50 = 24.00 มก./มล.) แต่ไม่แตกต่างทางสถิติกับสายพันธุ์ WL9 ขาวพื้นเมืองลาว มก 18 และมหาสารคาม 60 นอกจากนี้พบว่างาเมล็ดสีแดงมีฤทธิ์ต้านออกซิเดชันได้น้อยกว่างาดำและงาขาว ข้อมูลจากการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงพันธุ์งาที่มีศักยภาพในลักษณะปริมาณเซซามินและฤทธิ์ต้านออกซิเดชัน ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อทั้งทางด้านอาหาร เภสัชกรรม และอุตสาหกรรมเครื่องสำอาง หรือเป็นแหล่งข้อมูลสำหรับการปรับปรุงพันธุ์งาเพื่อเพิ่มปริมาณเซซามินและความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระต่อไปในอนาคต