การผลิตแบคทีเรียลเซลลูโลสด้วยเชื้อ Acetobacter xylinum โดยการให้น้ำเสียจากกระบวนการแปรรูปสับปะรดเป็นแหล่งคาร์บอน

บทคัดย่อ

เพื่อลดต้นทุนการผลิตแบคทีเรียลเซลลูโลส (BC) น้ำเสียที่เกิดจากกระบวนการแปรรูปสับปะรดจึงถูกนำมาใช้เป็นแหล่งอาหารเพื่อผลิตแบคทีเรียลเซลลูโลสโดยเชื้อ Acetobacter xylinum พบว่าสามารถผลิตแบคทีเรียลเซลลูโลสได้จากน้ำเสียโดยตรงโดยให้น้ำหนักแห้งของเซลลูโลสเท่ากับ 1.19±0.12 กรัมน้ำหนักแห้งต่อ 100 มิลลิลิตร ของน้ำเสียสับปะรดที่เวลา 10 วัน ซึ่งมีค่าสูงกว่าที่ผลิตได้จากอาหาร HS (0.57±0.31 กรัมน้ำหนักแห้ง) เพื่อเพิ่มผลผลิตของ BC ได้ศึกษาการเติมสารอาหารโพแทสเซียมไดไฮโดรเจนฟอสเฟต (KH₂PO₄) แมกนีเซียมซัลเฟต (MgSO₄) ไดแอมโมเนียมฟอสเฟต ((NH₄)₂HPO₄) แอมโมเนียมซัลเฟต (NH₄)₂SO₄ กรดแอซีติก กรดซิตริก และกรดแอสคอร์บิกที่ความเข้มข้นต่าง ๆ ลงในน้ำเสียจากสับปะรด พบว่าสามารถเพิ่มปริมาณ BC ได้โดยการเติม (NH4)2SO4 ร้อยละ 0.1 ต่อปริมาตร ให้น้ำหนักแห้งของเซลลูโลสถึง 4.05±0.11 กรัม และการเติมกรดแอซีติกความเข้มข้นร้อยละ 1 ให้น้ำหนักแห้งของเซลลูโลสถึง 3.65±0.12 กรัม นอกจากนั้นยังพบว่าการเติมกรดซิตริกยังช่วยเพิ่มคุณสมบัติการอุ้มน้ำของเซลลูโลสที่ผลิตได้จากแบคทีเรียอีกด้วย โดยค่าการอุ้มน้ำเพิ่มขึ้นกว่า 1.22 เท่าจากน้ำเสียจากสับปะรดที่ไม่เติมสารอาหารเพิ่มเติม จากผลการทดลองจะเห็นได้ถึงแนวทางในการลดต้นทุนการผลิตแบคทีเรียลเซลลูโลสโดยใช้น้ำเสียจากกระบวนการผลิตสับปะรดกระป๋ อง อีกทั้งยังสามารถช่วยเพิ่มมูลค่า และลดปริมาณของเสียจากกระบวนการผลิตได้อย่างเหมาะสมอีกด้วย