การใช้วุ้นว่านหางจระเข้รักษาแผลฉีกขาดและโรคผิวหนัง ชนิดขี้เรื้อนเปียกในสุนัข: กรณีศึกษา

บทคัดย่อ

กรณีศึกษาที่ 1: สุนัขพันธุ์ผสมเพศผู้อายุ 3 ปี พบบาดแผลฉีกขาด (ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 2-3 เซนติเมตร) ในระดับตื้นในช่วงกึ่งกลางด้านล่างของช่องท้อง ทำการรักษาแผลโดยการล้างด้วย normal saline จากนั้นนำวุ้นว่านมาปิดบนบาดแผลเพื่อให้ดูดซับ Aloe-polysaccharide ทำการรักษาเช่นนี้ทุกวัน ภายหลังการรักษาวันที่ 4 พบว่า exudates ลดลงมาก ในขณะที่ granulation tissue เพิ่มขึ้นสูงมาก และในที่สุดบาดแผลได้ปิด

กรณีศึกษาที่ 2: โรคผิวหนังชนิดขี้เรื้อนเปียกทั่วตัวเกิดขึ้นกับสุนัขเพศเมียพันธุ์ผสมอายุ 1-2 ปี หลังจากการคลอดลูกได้ 1-1½  เดือน เป็นเหตุให้เกิด eczema ซึ่งเป็นการติดเชื้อแทรกซ้อนปรากฏขึ้นทั่วทั้งลำตัวของสัตว์ ตามด้วยอาการคันและเกาอย่างรุนแรง ทำการทดลองโดยนำวุ้นว่านมาปิดบน eczema ทุกวัน, บันทึกการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น ให้การรักษาเฉพาะทางโดยใช้ Ivermectin 200 ไมโครกรัม/กิโลกรัม กินวันละครั้งในช่วง 2 สัปดาห์แรก จากนั้นลดขนาดของยาลงในอีกสองสัปดาห์ถัดไป ยาปฏิชีวนะที่ใช้ได้แก่ Cephalexin 25 มิลลิกรัม/กิโลกรัม กินวันละ 2 ครั้งเป็นเวลา 10 วัน ภายหลังสัปดาห์ที่ 4 จะพบว่า eczema ทั้งหมดหายไป  การคันและเกาเหลือน้อยมาก ในที่สุดบาดแผลได้หายเป็นปกติ 

จาก 2 กรณีศึกษาชี้แนะให้เห็นว่า acemannan จากวุ้นว่านหางจระเข้ สามารถเร่งปฏิกิริยาการหายของแผลฉีกขาดในสุนัข (กรณีศึกษาที่ 1) และทำให้การติดเชื้อแทรกซ้อนลดลงอย่างมากในสุนัขที่เป็นโรคผิวหนังชนิดขี้เรื้อนเปียกทั่วตัว