การคัดเลือกวัชพืชเพื่อใช้ในการฟื้นฟูดินที่ปนเปื้อนฟลูออแรนทีน

บทคัดย่อ

การใช้พืชอาหารในการฟื้นฟูสภาพแวดล้อมด้วยพืชก่อให้เกิดความกังวลเกี่ยวกับการถ่ายทอดเข้าสู่ห่วงโซ่อาหารของสารมลพิษ ดังนั้นจึงศึกษาประสิทธิภาพของการใช้วัชพืชเพื่อบำบัดดินที่ปนเปื้อนฟลูออแรนทีน โดยนำวัชพืช 3 ชนิดคือ แห้วหมู ลูกใต้ใบ และบานไม่รู้โรยป่า มาปลูกในดินที่ปนเปื้อนฟลูออแรนทีน 200 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม เป็นเวลา 30 วัน เปรียบเทียบการเจริญเติบโตและปริมาณฟลูออแรนทีนที่ยังคงเหลืออยู่ในดิน โดยพบว่าฟลูออแรนทีนไม่เป็นพิษต่อการเจริญเติบโตของ ยอดวัชพืชทั้ง 3 ชนิด แต่ส่งผลต่อน้ำหนักของรากแห้วหมูและบานไม่รู้โรยป่า โดยทำให้น้ำหนักสดและน้ำหนักแห้งของรากพืชทั้งสองชนิดลดลง 58-67 และ 61% ตามลำดับเมื่อเปรียบเทียบกับต้นที่เจริญเติบโตในดินไม่ปนเปื้อน          ฟลูออแรนทีน ไม่ส่งผลต่อปริมาณคลอโรฟิลล์ในใบแห้วหมู และบานไม่รู้โรยป่า แต่ทำให้คลอโรฟิลล์บีและคลอโรฟิลล์ทั้งหมดของลูกใต้ใบลดลง 34.8 และ 20.2% ตามลำดับเมื่อเปรียบเทียบกับต้นที่เจริญเติบโตในดินไม่ปนเปื้อน อย่างไรก็ตามมีเพียงแห้วหมูเท่านั้นที่สามารถลดปริมาณฟลูออแรนทีนในดินได้มากกว่าดินที่ไม่ปลูกพืชเมื่อเวลาผ่านไป 30 วัน โดยมีปริมาณฟลูออแรนทีนที่เหลืออยู่ร้อยละ 58.2 ในขณะที่ดินไม่ปลูกพืชเหลือฟลูออแรนทีนอยู่      ร้อยละ 62.6 แต่ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ฟลูออแรนทีนเป็นพิษต่อปริมาณคลอโรฟิลล์ของลูกใต้ใบ และมีผลกระทบต่อน้ำหนักสดและน้ำหนักแห้งของแห้วหมูและบานไม่รู้โรยป่า จึงควรคัดเลือกวัชพืชทนทานต่อความเป็นพิษของฟลูออแรนทีนได้ดีกว่าพืชทั้งสามชนิดนี้