การตัดสินใจขอใบรับรองอินทรีย์ของเกษตรกรผู้ปลูกผักในจังหวัดมหาสารคาม

บทคัดย่อ

การศึกษาในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจขอใบรับรองอินทรีย์ของเกษตรกรผู้ปลูกผักในจังหวัดมหาสารคาม ประชากรกลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการวิจัย คือ จำนวนเกษตรกรที่          ขึ้นทะเบียน จำนวน 320 ราย ซึ่งแบ่งเป็นกลุ่มที่ทำเกษตรอินทรีย์ จำนวน 80 ราย และกลุ่มที่ไม่ทำเกษตรอินทรีย์  240 ราย โดยมีการกำหนดกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง (Purposive sampling) จากการสัมภาษณ์เกษตรกรจำนวน 80 ราย ได้แก่ เกษตรกรผู้ปลูกผักอินทรีย์ที่ได้รับใบรับรองจำนวน 43 ราย และเกษตรกรผู้ปลูกผักอินทรีย์ที่ไม่ได้รับใบรับรองจำนวน 37 ราย ประมาณค่าความสัมพันธ์ของ     ตัวแปรอิสระ 5 ด้าน (ปัจจัยพื้นฐานส่วนบุคคล ปัจจัยด้านเศรษฐกิจ ปัจจัยด้านกายภาพของฟาร์ม ปัจจัยด้านสังคมและการสื่อสาร และปัจจัยด้านทัศนคติของเกษตรกร) กับการตัดสินใจขอใบรับรองของเกษตรกรโดยใช้แบบจำลองถดถอยโลจิสติกส์ ผลการประมาณค่าสมการพบว่า ค่า Prob   = 0.000 และค่า Pseudo R² = 0.7487 หมายถึง ตัวแปรอิสระในแบบจำลองสามารถอธิบายการเปลี่ยนแปลงของ การตัดสินใจขอใบรับรองอินทรีย์ของเกษตรกรได้ร้อยละ 74.87 โดยปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการขอใบรับรองอินทรีย์  ของเกษตรกรตัวอย่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ ระดับการศึกษา ทัศนคติด้านการส่งเสริม และปัญหาการเข้าทำลายของโรคและแมลงศัตรูพืช ดังนั้น การดำเนินนโยบายส่งเสริมจากหน่วยงานราชการที่เกี่ยวข้องเป็นกลไกสำคัญ      ในการเพิ่มอัตราการของใบรับรองของเกษตรกรผู้ปลูกผักอินทรีย์ โดยการส่งเสริมดังกล่าวควรเน้นการทำความเข้าใจกับกลุ่มเกษตรกรเป้าหมายที่มีระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานเนื่องจากแนวโน้มการตัดสินใจขอใบรับรองน้อยกว่าเกษตรกรที่มีระดับการศึกษาสูง นอกจากนั้นการให้ความรู้หรือการช่วยเหลือเกษตรกรเพื่อแก้ไขปัญหาโรคและแมลงศัตรูพืชตามแนวทางการผลิตแบบอินทรีย์ เป็นสิ่งจำเป็น      ในการส่งเสริมการยอมรับระบบการผลิตแบบอินทรีย์ที่ยั่งยืน