ความแปรปรวนเชิงพื้นที่ของโพแทสเซียมที่สกัดได้ในดินทรายใช้ปลูกข้าวในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ: ระยะห่างที่เหมาะสมระหว่างจุด เก็บตัวอย่างดิน

บทคัดย่อ

ข้อมูลความแปรปรวนเชิงพื้นที่ของโพแทสเซียมที่สกัดได้ในดินมีความสำคัญต่อการปลูกข้าวบนดินทรายเพื่อให้สามารถจัดการดินได้อย่างถูกต้อง เหมาะสม และแม่นยำ ดังนั้นระยะห่างระหว่างจุดเก็บตัวอย่างจึงเป็นปัจจัยสำคัญ การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายความแปรปรวนเชิงพื้นที่ของปริมาณโพแทสเซียมที่สกัดได้ในดินทรายและประเมินระยะห่างที่เหมาะสมในการเก็บตัวอย่างดินโดยใช้ธรณีสถิติ ทำการศึกษาในพื้นที่ปลูกข้าวอำเภอพระยืน จังหวัดขอนแก่น มีพื้นที่ศึกษาทั้งหมด 5 พื้นที่ ประกอบไปด้วย พื้นที่ปลูกข้าวเป็นเวลาน้อยกว่า 5 ปี (N1 และ N2) และพื้นที่ปลูกข้าวเป็นเวลามากกว่า 30 ปี (L1 L2 และ L3) แต่ละพื้นที่ศึกษาเก็บตัวอย่างดินแบบสุ่มในกริดขนาด 5 x 5 ม. ในพื้นที่ขนาด 2,500 ตร.ม. (50 x 50 ม.) จำนวน 100 ตัวอย่างในทุกพื้นที่ศึกษา ผลการศึกษาพบว่าความแปรปรวนของปริมาณโพแทสเซียมที่สกัดได้ในดินทั้งสองพื้นที่อยู่ในระดับปานกลางถึงสูง (CV>15%) โดยมีค่าเฉลี่ยอยู่ที่ 167 ± 57, 201 ± 71, 134 ± 27, 107 ± 38 และ 103 ± 40 mg/kg สำหรับ N1 N2 L1 L2 และ L3 ตามลำดับ เซมิแวริโอแกรมแสดงให้เห็นว่าระดับความสัมพันธ์เชิงพื้นที่ของปริมาณโพแทสเซียมที่สกัดได้ในดินมีค่าสูงใน N1 L1 L2 และ L3 ในขณะที่ N2 มีระดับความสัมพันธ์ระดับปานกลาง ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าระยะห่างที่เหมาะสมในการเก็บตัวอย่างดินอยู่ที่ 8 - 90 เมตร และ 3 - 44 เมตร สำหรับพื้นที่ปลูกข้าวเป็นเวลาน้อยกว่า 5 ปี และมากกว่า 30 ปี ตามลำดับ