ประสิทธิภาพของน้ำมันหอมระเหยจากดาวเรืองการควบคุมมอดข้าวเปลือก

Main Article Content

ณฐพงศ์ เมธินธรังสรรค์

บทคัดย่อ

การศึกษาประสิทธิภาพของน้ำมันหอมระเหยจากดาวเรือง ที่กลั่นด้วยความร้อนไอน้ำในการเป็นสารไล่ สาร
รม และสารสัมผัสตายต่อมอดข้าวเปลือก Rhyzopertha dominica (Fabricius) อายุ 7 วัน ที่ระดับความเข้มข้น 0,
10, 20, 30, 40 และ 50 μL/Lair วางแผนการทดลองแบบสุ่มสมบูรณ์ (CRD) ทำการทดลองที่ห้องปฏิบัติการชีววิทยา
ผลการทดลองพบว่าน้ำมันหอมระเหยจากดาวเรืองมีประสิทธิภาพเป็นสารไล่ สารรมและสัมผัสตายของมอดข้าวเปลือก
สูงสุดแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ความเชื่อมั่น 95% เมื่อเปรียบกับชุดควบคุมเอทานอล ที่ความเข้มข้น 50 μL/Lair
มีประสิทธิภาพในการเป็นสารไล่มอดข้าวเปลือก คิดเป็นเปอร์เซ็นต์การไล่ 92% และ 100% ในชั่วโมงที่ 12 และ 24
ตามลำดับ นอกจากนี้น้ำมันหอมระเหยจากดาวเรืองที่ความเข้มข้นที่ความเข้มข้น 50 μL/Lair ยังส่งต่อการตายของ
มอดข้าวเปลือกในการทดลองทั้งวิธีการรมและการสัมผัส โดยมีค่าความเป็นพิษ (LC50) เท่ากับ 25.0 μL/Lair และ 38.45
μL/Lair หลังการทดลอง 24 ชั่วโมง ตามลำดับ

Article Details

บท
บทความวิจัย