ผลของใยอาหาร และรีซิสแทนต์สตาร์ชสกัดจากเปลือกและเนื้อกล้วยดิบต่อการเจริญและ การผลิตกรดไขมันสายสั้นของเชื้อ Lactobacillus plantarum
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาผลของใยอาหารและรีซิสแทนต์สตาร์ชสกัดจากเปลือกกล้วยและเนื้อกล้วยไข่ดิบต่อ
การเจริญและการผลิตกรดไขมันสายสั้นของเชื้อ Lactobacillus plantarum TU2 ในอาหารเลี้ยงเชื้อเหลว MRS โดย
ทำการวิเคราะห์การเจริญ การผลิตกรดทั้งหมด กรดแลกติก กรดไขมันสายสั้น อะซิเตต โพรพิโอเนต และบิวทิเรตของ
เชื้อ L. plantarum TU2 พบว่า ใยอาหารและรีซิสแทนต์สตาร์ชส่งเสริมการเจริญของแบคทีเรียชนิดนี้ โดยเชื้อ
L. plantarum TU2 ที่ทำการเพาะเลี้ยงในอาหารเลี้ยงเชื้อเหลว De Man, Rogosa and Sharpe (MRS) ที่มีการเสริม
ใยอาหารและรีซิสแทนต์สตาร์ช มีอัตราการเจริญมากกว่ากลุ่มควบคุม (P<0.05) โดยมีค่า 0.94±0.01 0.96±0.04 และ
0.63±0.01 log cfu/ชั่วโมง ตามลำดับ เช่นเดียวกันกับระยะเวลาหนึ่งชั่วอายุของทั้งสองกลุ่มมีระยะเวลาน้อยกว่ากลุ่ม
ควบคุม (P<0.05) โดยมีค่า 0.73±0.01 0.72±0.03 และ 1.08±0.02 ชั่วโมง ตามลำดับ ยิ่งไปกว่านั้น การเสริมใยอาหาร
และรีซิสแทนต์สตาร์ช ยังทำให้เชื้อ L. plantarum TU2 สามารถผลิตกรดทั้งหมด กรดแลกติก และกรดไขมันสายสั้น
โดยเฉพาะกรดอะซิเตต และบิวทิเรตเพิ่มมากขึ้น (P<0.05) ใยอาหารและรีซิสแทนต์สตาร์ชที่สกัดได้จากเปลือกและ
เนื้อกล้วยไข่ดิบมีสมบัติความเป็นพรีไบโอติกและสามารถการนำไปประยุกต์ใช้ในผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์หมัก
Article Details
วารสารเกษตรพระจอมเกล้า
References
และรีซิสแทนต์สตาร์ชสกัดจากเปลือกและเนื้อกล้วยไข่ดิบ. วารสารเกษตรพระจอมเกล้า. 33:
Bellisle, F., A.T. Diplock, G. Hornstra, B. Koletzkos, M. Roberfoid, S. Salminen and W.H.M. Saris. 1998. Functional food
science in Europe. Br. J. Nutr. 80: S1–S193.
Caussiol, L. 2001. Postharvest quality of conventionally and organically grown banana fruit. Thesis of Master of Science by
Research in Postharvest Technology, Institute of Agritechnolgy, Cranfield University at Silsoe.
Dangsungnoen, P., A, Moongngarm and S. Deeseenthum. 2012. Comparison of resistant starch content and survival of
Lactobacillus spp. on four different sources of resistant starch. 2012 International Conference on Life Science and
Engineering (IPCBEE 2012), Singapore. pp. 79-83.
Forest, V., M. Clement, F. Pierre, K. Meflah and J. Menanteau. 2003. Butyrate restores motile function and actin cytoskeletal
network integrity in apc mutated mouse colon epithelial cells. Nutr. Cancer. 45: 84-92.
Geoffrey, A.P. and V. James. 2009. Targeting the human microbiome with antibiotics, probiotics and prebiotics : gastroenterology
enters the metagenomics era. J. Gastro. Hepatol. 136: 2015-2031.
Guergoletto, K.B., M. Magnani, J.S. Martin, C.G.T.J. Andrade and S. Garcia. 2010. Survival of Lactobacillus casei (LC-1) adhered
to prebiotic vegetal fibers. Innov. Food Sci. Emerg. Technol. 11: 415-421.
Hoverstad, T. and A. Bjorneklett. 1984. Short-chain fatty acids and bowel functions in man. Scand. J. Gastroenterol.
19: 1059-1065.
Hoverstad, T., O. Fausa, A. Bjorneklett, and T. Bohmer. 1984. Short-chain fatty acids in the normal human feces. Scand. J.
Gastroenterol. 19: 375-381.
Howard, M. D., D. T. Gordon, K. A. Garleb, and M. S. Kerley. 1995. Dietary fructooligosaccharide, xylooligosaccharide and
gum arabic have variable effects on cecal and colonic microbiota and epithelial cell proliferation in mice and rats.
J. Nutr. 125:2604–2609.
L’Homme, C., J.L. Peschet, A. Puigserver and A. Biagini. 2001. Evaluation of fructans in various fresh and stewed fruits by
high-performance anion-exchange chromatography with pulsed amperometric detection. J. Chromatogr. A. 920:
291-297.
Miller, G.L. 1959. Use of dinitrosalicylic acid reagent for determination of reducing sugar. Anal. Chem. 31: 426–428.
Oku, T., T. Tokunaga, and N. Hosoya. 1984. Nondigestibility of a new sweetener, “Neosugar,” in the rat. J. Nutr.
114: 1574–1581.
Oliveira, R.P.D.S., P. Perego, M.N.D. Oliveira and A. Converti. 2011. Effect of inulin as a prebiotic to improve growth and
counts of a probiotic cocktail in fermented skim milk. LWT-Food Sci. Technol. 44: 520-523.