Soil Suitability Classification of Ultisols and Alfisols in Longkong Grove, Laplae District, Uttaradit Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This main objective of this study were: 1) to compare the soil characteristics of Ultisols from three representative areas and Alfisols from three representative areas in Longkong Grove, Laplae district, Uttaradit province, which is the largest area of Longkong cultivation in Northern Thailand, and 2) to determine the soil properties most suitable for planting Longkong. The various soils studied were assessed for soil morphology, physicochemical properties, fertility, and nutrients, and they were classified according to suitability for Longkong cultivation. The results showed that all pedons were deep to very deep. The soil texture was loam to clay loam in top soils, and clay loam to clay in subsoils. The gravel content found in the top soils of Alfisols was higher than that of Ultisols. Ultisols were classified into two subgroups, Typic Paleustults and Typic Haplustults, while Alfisols were classified into Ultic Paleustalfs and Ultic Haplustalfs. Soil pH, organic matter content, cation exchange capacity, base saturation percentage and soil nutrient levels in the top soils and subsoils of Ultisols were lower than those found for Alfisols. Available phosphorus and potassium in the top soils and subsoils of these soil types were nearly the same. With regard to soil fertility, Alfisols proved to be more fertile than Ultisols, and this was reflected in the Longkong growth data, where it was seen that Longkongs grown in Ultisol soil showed significantly lower growth than did Longkongs grown in Alfisol soil (P≤0.05). However, Alfisols showed topographical and gravel content-related limitations, and were thus judged to be only slightly suitable for Longkong cultivation, whereas Ultisols came in as moderately suitable. Another finding was that in general, soil and water conservation measures are required to improve land suitability for the cultivation of Longkongs in the groves of Laplae district, Uttaradit province, Thailand.
Article Details
King Mongkut's Agricultural Journal
References
กรมแผนที่ทหาร. 2542. แผนที่ภูมิประเทศมาตราส่วน 1:50,000 จังหวัดอุตรดิตถ์ (5044III) ลำดับชุด L7018. กรุงเทพฯ: กระทรวงกลาโหม.
กรมพัฒนาที่ดิน. 2548. รายงานการจัดการทรัพยากรดิน เพื่อปลูกพืชเศรษฐกิจหลักตามกลุ่มชุดดิน เล่ม 2 ดินบนที่ดอน.
กรุงเทพฯ: กรมพัฒนาที่ดิน กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.
กรมพัฒนาที่ดิน. 2558. สถานภาพทรัพยากรดินและที่ดินของประเทศไทย. กรุงเทพฯ: กรมพัฒนาที่ดิน กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.
กองสำรวจและจำแนกดิน. 2543. คู่มือการจำแนกความเหมาะสมของดินสำหรับพืชเศรษฐกิจของประเทศไทย. เอกสารวิชาการฉบับที่ 453.
พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: กรมพัฒนาที่ดิน กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.
คณาจารย์ภาควิชาปฐพีวิทยา. 2548. ปฐพีวิทยาเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
จำเป็น อ่อนทอง, สุรชาติ เพชรแก้ว, มงคล แซ่หลิม และจรัสศรี นวลศรี. 2548. การปรับปรุงดินและความต้องการธาตุอาหารของลองกอง.
รายงานวิจัย. ภาควิชาธรณีศาสตร์ คณะทรัพยากรธรรมชาติ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ธนานิติ ธิชาญ, สุนทร คำยอง, นิวัติ อนงค์รักษ์ และพันธุ์ลพ หัตถโกศ. 2561. สมบัติทางกายภาพเคมีของดินในพื้นที่เหมืองแร่และป่าปลูก
เพื่อการฟื้นฟูที่ดินเหมืองแร่ลิกไนต์บ้านปู อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน. วารสารเกษตร 34(3): 425-436.
พจนีย์ แสงมณี, อำพรรณ พรมศิริ และฮิโรโตชิ ทามูระ. 2554. สถานะธาตุอาหารพืชในสวนทุเรียนและลองกองในระบบวนเกษตร จังหวัดอุตรดิตถ์. วารสารเกษตร 27(2): 197-208.
ศูนย์อุตุนิยมวิทยาภาคเหนือ. 2561. สถิติภูมิอากาศ พ.ศ. 2531-2560 (30 ปี). กรุงเทพฯ: กรมอุตุนิยมวิทยา กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.
สถาบันวิจัยพืชสวน. 2561. การผลิตลองกองให้มีคุณภาพ. เอกสารวิชาการ. กรุงเทพฯ: กรมวิชาการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.
สำนักงานพัฒนาที่ดินเขต 8. 2552. รายงานเขตการใช้ที่ดินระดับตำบล จังหวัดอุตรดิตถ์. กรุงเทพฯ: กรมพัฒนาที่ดิน กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.
สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร. 2561. สถิติการเกษตรของประเทศไทย ปี 2560. เอกสารวิชาการ. กรุงเทพฯ: สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.
สุเทพ โสมภีร์. 2549. Crop requirement: ลองกอง. เอกสารวิชาการ. กรุงเทพฯ: สำนักส่งเสริมและจัดการสินค้าเกษตร กรมส่งเสริมการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.
สุพพัตพงศ์ เขื่อนแก้ว. 2558. บทบาทของระบบนิเวศวนเกษตรที่มีไม้ผลเป็นพืชหลักต่อปริมาณการสะสมคาร์บอน ธาตุอาหารและน้ำ อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต (เกษตรศาสตร์), สาขาปฐพีศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เอิบ เขียวรื่นรมณ์. 2552. คู่มือปฏิบัติการ การสำรวจดิน. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: ภาควิชาปฐพีวิทยา คณะเกษตร มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
Brady, N. C., and Weil, R. R. 2002. The nature and properties of soils. 13th ed. New Jersey: Prentice Hall, Inc.
Bray, R. A., and Kurtz, L. T. 1945. Determination of total organic and available form of phosphorous in soil. Soil Science 59: 39-45.
Buol, S. W., Southard, R. J., Graham, R. C., and Mcdaniel, P. A. 2003. Soil genesis and classification. 5th ed. Iowa: Iowa State Press.
Fisher, R. F., and Binkley, D. 2000. Ecology and management of forest soils. 3rd ed. New York: John Wiley and Sons.
National Soil Survey Center. 1996. Soil survey laboratory methods manual. Soil Survey Investigations Report No. 42, Version 3.0. Washington D.C.: U.S. United States Department of Agriculture, Government Publishing Office.
Nelson, D. W., and Sommers, L. E. 1996. Total carbon, organic carbon, and organic matter. In Method of Soil Analysis; Part III. Chemical Methods, Bigham, J. M., ed. pp. 961-1010. Madison, Wisconsin: American Society of Agronomy, Inc.
Pratt, P. E. 1965. Potassium. In Method of Soil Analysis. Part II. Chemical and Microbiological Properties, Black, C. A. ed.
pp. 1022-1030. Madison, Wisconsin: American Society of Agronomy, Inc.
Sanchez, P. A., Palm, C. A., and Buol, S. W. 2003. Fertility capability soil classification: a tool to help assess soil quality in the tropics. Geoderma 114: 157-185.
Soil Survey Staff. 2014. Key to soil taxonomy. 12th ed. USDA-NRCS, Washington D.C.: U.S. Government Publishing Office.
Summer, M. E., and Miller, W. P. 1996. Cation exchange capacity and exchange coefficients. In Method of Soil Analysis; Part III. Chemical Methods, J. M. Bigham, ed. pp. 1021-1229. Madison, Wisconsin: American Society of Agronomy, Inc.
