Appropriate Ratios of Mulberry Leaf and Pineapple on Qualities of Mulberry Leaf and Pineapple Juice
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objective of this research was to study the optimum ratios of mulberry leaf and pineapple for blended mulberry leaf juice and pineapple juice processing. This research consisted of four treatments. Fresh mulberry leaf juice (as a control sample), and blended mulberry leaf juice and pineapple juice in the ratios of 70:30, 60:40 and 50:50 were obtained, respectively. Physical properties such as appearance, color and odor, chemical properties including pH, percentage of total acidity, total soluble solids, and vitamin C, and microbiological properties including total plate count, coliform, S. aureus, and yeast and mold were determined. In addition, a sensory evaluation of each product’s color, odor, taste, and overall acceptability was performed by 30 untrained panelists using the 9-point hedonic scale. With respect to the physical properties, it was found that an increase in the amount of pineapple juice caused an increase in appearance, color, and odor. Analysis of chemical properties revealed that all treatments were significantly different, except for the total soluble solids. Treatment 4 gave the highest vitamin C values of 0.41 mg/ml. The microbiological results demonstrated that total plate count, coliform, S. aureus, yeast and mold met standard regulations. The sensory evaluation indicated that the color, odor, taste, and overall acceptability of Treatment no. 4 received the highest scores of 7.50, 7.70, and 7.60, respectively.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
King Mongkut's Agricultural Journal
References
จินดารัฐ วีระวุฒิ. 2541. สับปะรดและสรีรวิทยาการเจริญเติบโตของสับปะรด. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
จารุพันธ์ ทองแถม. 2526. สับปะรดและอุตสาหกรรมสับปะรดในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ธนกิจ ถาหมี และพิไลรัก อินธิปัญญา. 2555. การพัฒนาสูตรเครื่องดื่มน้ำหม่อน (Murus alba L.) สกัดผสมน้ำผึ้ง. วารสารวิชาการเกษตร 30(3):
-289.
ธนกิจ ถาหมี และพิไลรัก อินธิปัญญา. 2559. การพัฒนาสูตรชาชงใบหม่อนผสมผลหม่อนโดยใช้การทดลองออกแบบส่วนผสม. วารสารเกษตร
(2): 235-245.
ธิดาวรรณ จงเกรียงไกร. 2557. พฤติกรรมการบริโภคชาผลไม้โอชายะของผู้บริโภคในกรุงเทพมหานคร. บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัย
ศรีนครินทรวิโรฒ.
ประภาศรี เจริญสุข. 2548. การศึกษาการยอมรับน้ำมะขามผสมชาเขียวใบหม่อน. วิทยาศาสตรบัณฑิต, สถาบันเทคโนโลยีราชมงคล วิทยาเขต
ปทุมธานี.
ปราณี อ่านเปรื่อง. 2541. ทฤษฎีการผลิตน้ำผลไม้บรรจุขวดพร้อมดื่มและความรู้เกี่ยวกับการขึ้นทะเบียนฯ. วารสารอาหาร 28(3): 157-167.
ปิยาภรณ์ เชื่อมชัยตระกูล, นิรมล สันติภาพวิวัฒนา และยูถิกา สร้อยระย้า. 2547. คุณภาพของน้ำสับปะรดปรุงรสเข้มข้นแช่แข็ง. ใน รายงานวิจัย.
สำนักวิชาอุตสาหกรรมเกษตร มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง.
ไพโรจน์ วิริยจารี. 2545. การทดสอบความชอบหรือการยอมรับรวมของผู้บริโภคการประเมินทางประสาทสัมผัส (Sensory Evaluation). เชียงใหม่:
ภาควิชาเทคโนโลยีการพัฒนาผลิตภัณฑ์ คณะอุตสาหกรรมเกษตร มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วันดี แสงสุวรรณ. 2549. กระบวนศึกษาการผลิตชาใบหม่อนผงสำเร็จรูป. วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง.
วิโรจน์ แก้วเรือง. 2543. ชาหม่อน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยหม่อนไหม กรมวิชาการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.
สวามินี นวลแขกุล. 2547. การพัฒนาเครื่องดื่มข้าวโพดเส้นใยอาหารจากกากที่เหลือจากกระบวนการผลิตน้ำนมข้าวโพด. วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต,
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สำนักงานมาตรฐานอุตสาหกรรม. 2556. มาตรฐานผลิตภัณฑ์ชุมชนชาใบหม่อน มผช 30/2556. กรุงเทพฯ: กระทรวงอุตสาหกรรม.
อนงค์ ศรีโสภา และกาญจนา วงศ์กระจ่าง. 2563. การพัฒนาสูตรชาสมุนไพรใบหม่อนผสมสมุนไพรให้กลิ่นหอมที่มีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระและฤทธิ์
ต้านเอนไซม์กลูโคซิเดส. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี 9(2): 218-229.
Akusu, O.M., Kiin-Kabari, D.B., and Ebere, C.O. 2016. Quality characteristics of orange/pineapple fruit juice blends. American
Journal of Food Science and Technology 4(2): 43-47.
AOAC. 2000. Official methods of analysis, 17th ed. USA: The Association of Official Analytical Chemists (AOAC).
Banchobphutsa, Y. 2012. The efficacy of Mous alba leaf tea in patients with dyslipidemia. In Annual Research Conference in
Dermatology and Aesthetic Dermatology 6th. pp. 206-225. Chiang Rai: Mae Fah Luang University.
Booranasuksakul, U., Rueangsri, N., Prasertsri, P., and Singhato, A. 2019. Effects of mulberry (Morus alba) leaf tea on blood glucose
and satiety in healthy subjects. Srinagarind Medical Journal 34: 237-242.
Deetae, P., Parichanon, P., Trakunleewatthana, P., Chanseetis, C., and Lertsiri, S. 2012. Antioxidant and anti-glycation properties of
Thai herbal teas in comparison with conventional teas. Food Chemistry 133: 953-959.
Larry, M., and James, T.P. 2001. Bacteriological Analytical Manual Chapter 3 Aerobic Plate Count. U.S. Food and Drug
Administration. Center for Food Safety and Applied Nutrition, USA.
http://www.fda.gov/Food/FoodScienceResearch/LaboratoryMethods/ucm063346.htm (22 August 2019).
Park, E., Lee, S.M., Lee, J., and Kim, J.H. 2013. Anti-inflammatory activity of mulberry leaf extract through inhibition of NF-KB.
Journal of Functional Foods 5: 178-186.
Siti Rashima, R., Maizura, M., Wan Nur Hafzan, W.M., and Hazzeman, H. 2019. Physicochemical properties and sensory
acceptability of pineapples of different varieties and stages of maturity. Food Research 3(5): 491-500.
Valerie, T., Michael, E.S., Philip, B.M., Herbert, A.K., and Ruth, B. 2001. Bacteriological Analytical Manual Chapter 18 Yeasts, Molds
and Mycotoxins. U.S. Food and Drug Administration. Center for Food Safety and Applied Nutrition, USA.
http://www.fda.gov/Food/FoodScienceResearch/LaboratoryMethods/ucm071435.htm (15 August 2019).
Wen, P., Hu, T.G., Linhardt, R.J., Liao, S.T., Wu, H., and Zou, Y.X. 2019. Mulberry: A review of bioactive compounds and advanced
processing technology. Trends Food Science Technology 83: 138-158.
