คุณสมบัติทางกายภาพเคมีและการกักเก็บคาร์บอนและธาตุอาหารในดินที่เกิดจากหินภูเขาไฟและหินทรายในป่าเต็งรังที่ศูนย์ศึกษาการพัฒนาห้วยฮ่องไคร้อันเนื่องมาจากพระราชดำริ จังหวัดเชียงใหม่

บทคัดย่อ

การศึกษาเปรียบเทียบคุณสมบัติทางฟิสิกส์ เคมี การกักเก็บคาร์บอนและธาตุอาหารในดิน ที่เกิดจากหินวัตถุต้นกำเนิดดินต่างกัน 2 ชนิด คือ หินภูเขาไฟและหินทรายในป่าเต็งรัง ของศูนย์ศึกษาการพัฒนาห้วยฮ่องไคร้อันเนื่องมาจากพระราชดำริ โดยใช้หลุมศึกษาลักษณะของดิน จำนวน 8 หลุม เก็บตัวอย่างดินตามระดับความลึก และนำไปวิเคราะห์คุณสมบัติทางกายภาพ และเคมีในห้องปฏิบัติการ จากผลการศึกษาพบลักษณะของดิน 2 กลุ่ม คือ ดินตื้น (ความลึก<40 ซม.) จัดอยู่ในอันดับ Inceptisols และดินลึก (ความลึก >100 ซม. ขึ้นไป) จัดอยู่ในอันดับ Ultisols และ Oxisols โดยที่ดินส่วนใหญ่มีปริมาณกรวดปนมากและมีความหนาแน่นต่ำยกเว้น ดินในอันดับ Oxisols  โดยทั่วไปลักษณะของเนื้อดินหยาบถึงปานกลางในดินบน และปานกลางถึงละเอียดในดินล่าง ค่าปฏิกิริยาดินของดินที่เกิดจากหินทรายจะมีค่าต่ำกว่าดินที่เกิดจากหินภูเขาไฟ ปริมาณอินทรียวัตถุ คาร์บอน และไนโตรเจนทั้งหมดในดิน มีค่าสูงในดินบน และลดลงในดินล่าง ปริมาณของฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์ และแคตไออนที่สกัดได้ (โพแทสเซียม แคลเซียม และแมกนีเซียม) มีค่าต่ำมากตลอดช่วงความลึกของดิน โดยที่ปริมาณอินทรียวัตถุ คาร์บอน ไนโตรเจน ฟอสฟอรัส และแคตไอออนที่สกัดได้ทั้งในดินตื้นและดินลึกบนหินภูเขาไฟมีค่าสูงกว่าหินทราย ซึ่งดินป่าเต็งรังที่เกิดจากหินทั้ง 2 ชนิดนี้ มีคุณสมบัติทางกายภาพและเคมี และการและความสามารถในการกักเก็บคาร์บอนและธาตุอาหารที่ต่างกัน ซึ่งเป็นปัจจัยมีผลต่อการเจริญเติบโต ผลผลิต และความหลากหลายของชนิดพืชในพื้นที่