Survey of the Perspective of Commercial Fish Culture in Pongluang Village, Wiangchai District, Chiang Rai Province
Main Article Content
Abstract
The purpose of this study was to characterize the model of commercial aquaculture, the problems and trends in the development of freshwater fish aquaculture in Pongluang Village, Wiangchai Subdisttrict, Wiangchai District, Chiang Rai Province. The sample group was ten farmers who marketed many types of fingerling fish in Pongluang Village. The research tools used in this study were questionnaires, interview and seminar to brainstorm for further development of fisheries business in Pongluang Village. The data were analyzed by using percent, means and content analysis.
The results showed that (1) the perspective was nursery fish. Almost the farmers raised one centimeter (fries) to grower sized about 2-5 centimeters (called fingerling). Then sold to the farmers who raised that fish for consumption. The Pongluang farmers bred the Nile tilapia, small scale mud carp, and common silver barb. The other fingerlings were bought from the other farms, then were raised to 2-5 centimeters in length which called nursery. The fingerlings were catfish, walking catfish, common carp, striped snakehead fish, Thai silver barb, Chinese carp, rohu, small scale mud carp, Mekong giant catfish, Gourami, Jullien’s mud carp, fancy carp, greater black shark, Java tilapia, snaked skin Gourami, spotted feather carp, Asian redtail catfish, goby and moonlight Gourami. (2) Most of the problems were high price of fish feed and climatic changes (3) The suitable development trend in Pongluang fish culture were to increase the variety of fingerlings, regulary quality sized fingerling and good marketing.
Article Details
References
กิตติพงศ์ คำคง. 2553. ปัจจัยที่สัมพันธ์กับความสำเร็จในการเลี้ยงปลานิลของเกษตรกรอำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต (เกษตรศาสตร์) สาขาวิชาส่งเสริมการเกษตร, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. เชียงใหม่. 157 หน้า.
เกตุนภัส ศรีไพโรจน์ รุ่งกานต์ กล้าหาญ พงศ์นรินทร์ เมฆขุนทด และ ทองอยู่ อุดเลิศ. 2556. การเปรียบเทียบอัตราการเจริญเติบโตของสายพันธุ์ปลานิลที่เลี้ยงในจังหวัดพะเยา. วารสารเกษตร 29(2): 137-144.
ดวงตาวัน ศรีสมบัติ นคเรศ รังควัต พหล ศักดิ์คะทัศน์ และ สายสกุล ฟองมูล. 2557. ปัจจัยที่มีผลต่อการปฏิบัติการเลี้ยงปลาของเกษตรกรในอำเภอชัยธานี นครหลวงเวียงจันทน์ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว. วารสารวิจัยเทคโนโลยีการประมง 8(1): 128-137.
บรรเทิง โชติพ่วง. 2555. แนวทางการเพาะเลี้ยงปลากัดเชิงพาณิชย์ของเกษตรกร ตำบลบ้านม่วง อำเภอเมืองนครสวรรค์ จังหวัดนครสวรรค์. (ระบบออนไลน์) แหล่งข้อมูล: www.fisheries.go.th/fpo-nakhonsawan/700.pdf. (29 มกราคม 2558).
ปรีชา พาชื่นใจ วัชรินทร์ รัตนชู และ วริทธิ์ธร จันทนะ. 2554. ปัจจัยที่มีผลต่อการปฏิบัติในการเลี้ยงปลากินพืชในบ่อดินของเกษตรกรในจังหวัดสตูล. เอกสารวิชาการฉบับที่ 2/2556. กรมประมง กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. 85 หน้า.
ฐาปนพันธ์ สุรจิต เรืองวิชญ์ ยุ้นพันธ์ ประพันธ์ศักดิ์ ศีรษะภูมิ สุบรรณ เสถียรจิตร และ ฉัตรชัย ไทยทุ่งฉิน. 2552. การศึกษาเปรียบเทียบระบบการเพาะพันธุ์ปลานิล (Oreochromis niloticus) ในบ่อดิน บ่อซีเมนต์ และในกระชังแขวนลอยในบ่อดิน เพื่อผลิตลูกปลานิลเชิงพาณิชย์. การประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 47. สาขาประมง. 434-443.
พงศธร จันทรัตน์. 2558. การเพาะเลี้ยงโคพีพอดเพื่อการอนุบาลสัตว์น้ำวัยอ่อนในโรงเพาะฟัก. วารสารเกษตร 31(2): 225-239.
พิมพร มณเทียรอาสน์. 2555. ผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิต่อคุณภาพน้ำทางเคมีและกายภาพในบ่อเลี้ยงปลาเชิงพาณิชย์ ตำบลแม่เก็ด อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่. รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
เพ็ญพรรณ ศรีสกุลเตียว สุภัทรา อุไรวรรณ์ และ อาภรณ์ โพธิ์พงศ์วิวัฒน์. 2551. รายงานการวิจัยฉบับสมบูรณ์เรื่อง การรวบรวมความรู้และประสบการณ์ระบบตลาดข้อตกลง (contract Farming) ในประเทศไทย: กรณีศึกษาปลานิล. ได้รับทุนอุดหนุนการวิจัยจากสำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.). 145 หน้า.
เริงชัย ตันสุชาติ อารีย์ เชื้อเมืองพาน ธรรญชนก คำแก้ว และ ชนิดา พันธ์มณี. 2556. ห่วงโซ่คุณค่าของปลานิลในจังหวัดเชียงใหม่และเชียงราย. รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
สัญญา เคณาภูมิ เสาวลักษณ์ โกศลกิตติอัมพร และภักดี โพธิ์สิง. 2559. รูปแบบการบริหารจัดการธุรกิจชุมชน กรณีกลุ่มเลี้ยงปลากระชังและกลุ่มสหกรณ์เพาะเลี้ยงพันธุ์ปลาอำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 11(1): 35-43.
สุรินทร บุญอนันธนสาร และ ภคนิจ คุปพิทยานันท์. 2553. ผลของการเพิ่มวิตามินซีและวิตามินอีในอาหารปลาดุกต่อการเพิ่มภูมิคุ้มกันโรคในสภาพการเลี้ยงที่อุณหภูมิน้ำ. รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์มหาวิทยาลัยสุรนารี. 89 หน้า.
สำนักวิจัยเศรษฐกิจการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. 2554. การศึกษาเศรษฐกิจการตลาดปลาสวยงาม. เอกสารวิจัยเศรษฐกิจการเกษตร เลขที่ กันยายน 2554. กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. 105 หน้า.
สำนักงานประมงจังหวัดเชียงราย. 2556. สถิติการประมง. (ระบบออนไลน์) แหล่งข้อมูล: http://www.fisheries.go.th/fpo-chiangrai/statics/001.htm. (10 กุมภาพันธ์ 2558).