Antagonistic Potential of Endophytic Actinomycetes Isolated from Rice to Control Rice Seedling Blast
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
One hundred and seventy-four isolates of endophytic actinomycetes were isolated from rice (Oryza sativa L.) on inhibitory mold agar 2 (IMA-2). The isolates were divided into groups by the periods of aerial mycelium initiation and full-plate production. According to aerial mycelium initiation in 1 day and full-plate production in 3 days, then ten isolates were selected for their antagonistic potentials against Pyricularia grisea pathogen of rice blast testing by dual culture method. The results of PIRG at the highest percentage showed in the testing of isolates ORR107 and ORR719 with non-statistically significant at 78.35 and 74.17%, respectively. Followed by isolates ORP119, ORR721, ORS110, ORR175, ORR728, ORR737, ORR162 and ORP123 gave a percent inhibition at 70.00, 69.17, 65.00, 61.67, 60.00, 55.84, 50.00 and 48.33%, respectively. Thus, the 2 isolates were applied to control rice blast disease in seedling trials using rice seed soaked in 1x109 cell/ml suspension of each isolate of ORR107 and ORR719 for 1 day and let them germinated. Fourteen day old rice seedlings were inoculated with the pathogen. Evaluations of blast severities were observed after 7 days of incubation, results showed that isolates ORR719 and ORR107 were statistically decreased the severity of blast at 1.20 and 1.47, respectively, compared with 4.73 in control treatment. Additionally, colonization of the 2 isolates in rice seedling using seed soaking method were performed, after transplanting for 1, 3, 5, 7 and 14 days, rice plant, leave, root and husk explants were found to be colonized with the two isolates in recovery percentage of 40-90 percent. Moreover, the colonization percentage of isolates ORR107 was potentially increased along incubation periods.
Article Details
References
ชัชวาล จันทราสุริยารัตน์ และ สุรีพร เกตุงาม. 2552. โรคไหม้ใน ข้าวและสถานการณ์ปัจจุบันของงานวิจัยด้านยีนต้านทาน โรคไหม้ในข้าว. แก่นเกษตร 37: 69-78.
ชัยพร ขัดสงคราม และ เกวลิน คุณาศักดากุล. 2556. ประสิทธิภาพของเชื้อแอกติโนไมซีสต์เอนโดไฟต์จากพืชวงศ์ลำไยในการควบคุมโรคผลเน่าของลำไย. วารสารเกษตร 29(3): 239-248.
นวรัตน์ ใจหอม และนงลักษณ์ เภรินทวงค์. 2557. เอกสารประกอบการประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 52 สาขาพืช. การประเมินความหลากหลายและการจัดกลุ่มความรุนแรงของเชื้อราสาเหตุโรคไหม้ข้าวที่เก็บรวบรวมในประเทศไทย. มหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ. 8 หน้า.
ปิลันธนา ฐาปนพงษ์วรกุล และ ศราวิชญ์ สายมงคล. 2558. ประสิทธิภาพของเชื้อแบคทีเรียปฏิปักษ์ Bacillus megaterium สายพันธุ์ No.16 ในการควบคุมโรคกาบใบแห้งของข้าวพันธุ์ กข6. วารสารเกษตร 31(3): 301-310.
ศิริมาศ ชัยชม และ เกวลิน คุณาศักดากุล. 2557. การใช้เชื้อแอกติโนไมซีสต์เอนโดไฟต์ชักนำให้เกิดความต้านทานโรคทางใบของสตรอว์เบอร์รีด้วยเทคนิคการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ. วารสารเกษตร 30(2): 141-150.
สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร. 2558. เศรษฐกิจการเกษตรรายสินค้า ปี 2558. (ระบบออนไลน์). แหล่งข้อมูล: http://www.oae.go.th/ economiccon. html (25 ตุลาคม 2559).
Araujo, J.M. de, A.C. da Silva and J.L. Azevedo. 2000. Isolation of endophytic actinomycetes from roots and leaves of maize (Zea mays L.). Brazilian Archives of Biology and Technology 43: 447- 451.
Chater K.F. 2006. Streptomyces inside-out: a new perspective on the bacteria that provide us with antibiotics. Philosophical Transactions of the Royal Society of London, Series B, Biological Science 361(1469): 761-768.
Franco, C. 2002. The role of actinomycetes in plant growth and development. (Online). Available: http://www.bio.flinders.edu.au/ biotech/staff/cmmf_res.htm. (September 29, 2016).
Lahdenpera, M.L. 2000. How Mycostop® acts in the control of fungal plant diseases. Info letter (Online). Available: http://www.yankeegrower. uconn.edu/2002.doc.pdf (September 29, 2016).
Meguro, A., S. Hasegawa, M. Shimizu, T. Nishimura and H. Kunoh. 2004. Induction of disease resistance in tissue-cultured seedlings of mountain laurel after treatment with Streptomyces padanus AOK-30. Actinomycetologica 18(2): 48-53.
Ou, S.H. 1985. Rice Disease. Commonwealth Mycological Institute, Kew, Surrey, UK. 380 p.
Qin, S., K. Xing, J. H. Jiang. L. H. Xu and W. J. Li. 2011. Biodiversity, bioactive natural products and biotechnological potential of plant-associated endophytic actinobacteria. Applied Microbiology and Biotechnology 89(3): 457-473.
Roumen E., M. Levy and J.L. Notteghem. 1997. Characterisation of the European pathogen population of Magnaporthe grisea by DNA fingerprinting and pathotype analysis. European Journal of Plant Pathology 103(4): 363-371.
Sardi, P., M. Saracchi, S. Quaroni, B. Petrolini, G. E. Borgonovi and S. Merli. 1992. Isolation of endophytic Streptomyces strains from surface-steriled roots. Applied and Environmental Microbiology 58(8): 2691-2693.
Shimizu, M., Y. Nakagawa, Y. Sato, T. Furumai,Y. Igarashi, H. Onaka, R. Yoshida and H. Kunoh. 2000. Studies on endophytic actinomycetes (I) Streptomyces sp. isolated from rhododendron and its antifungal activity. Journal of General Plant Pathology 66(4): 360-366.
Zarandi, M.E., G.H. S. Bonjar, F.P. Dehkaei, S.A.A. Moosavi, P.R. Farokhi and S. Aghighi. 2009. Biological control of rice blast (Magnaporthe oryzae) by use of Streptomyces sindeneusis isolate 263 in greenhouse. American Journal of Applied Sciences 6(1): 194-199.
