ลักษณะสังคมพืช ลักษณะดินและปริมาณธาตุอาหารในดินป่าดิบเขาต่ำที่เหลือเป็นหย่อม อำเภอสะเมิง จังหวัดเชียงใหม่

บทคัดย่อ

ศึกษาสมบัติทางกายภาพ-เคมีและปริมาณธาตุอาหารในดินป่าดิบเขาต่ำที่เหลือเป็นหย่อม พื้นที่หน่วยจัดการต้นน้ำบ่อแก้ว อ. สะเมิง จ. เชียงใหม่ วางแปลงสุ่มตัวอย่างขนาด 40 x 40 ตร.ม. ในแต่ละหย่อมป่าจำนวน 5 แห่ง วัดการเจริญเติบโตของไม้ยืนต้นทุกต้นในแปลงที่มีความสูงมากกว่า 1.5 ม. เก็บตัวอย่างดินตามความลึกหย่อมป่าละ 1 หลุม พบว่า สังคมพืชมีความแตกต่างกันระหว่างหย่อมป่า ส่วนใหญ่มีสนสามใบ ก่อเดือย ก่อแป้นและทะโล้เป็นพันธุ์ไม้เด่น ดินชั้นบนในทุกหย่อมป่ามีความหนาแน่นรวมต่ำและมีเนื้อหยาบเป็นดินร่วนปนทราย ส่วนดินชั้นล่างเป็นดินร่วนเหนียวปนทราย ดินร่วนและร่วนเหนียว ในหย่อมป่าที่ 2 ดินชั้นบนเป็นดินร่วนเหนียวปนทรายและดินชั้นล่างเป็นดินเหนียวและร่วนเหนียว ดินชั้นบนในหย่อมป่าส่วนใหญ่เป็นกรดจัดและเป็นกรดปานกลางถึงกรดจัดในดินชั้นล่าง ความเข้มข้นของอินทรียวัตถุในดินชั้นบนของทุกหย่อมป่ามีค่าสูงมาก แต่ไนโตรเจนทั้งหมดมีค่าผันแปร มีฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์ปานกลางถึงค่อนข้างสูงในดินชั้นบน โพแทสเซียมที่สกัดได้มีค่าสูงตลอดชั้นดินของทุกหย่อมป่า แต่โซเดียมมีค่าต่ำตลอดชั้นดิน แคลเซียมและแมกนีเซียมที่แลกเปลี่ยนได้มีค่าปานกลางถึงต่ำ ปริมาณอินทรียวัตถุ คาร์บอนและไนโตรเจนในดินลึก 160 ซม. มีค่าผันแปรระหว่าง 164.0 -476.6, 95.1-276.5 Mg/ha และ 9,048-19,845 kg/ha ตามลำดับ โดยปริมาณอินทรียวัตถุ คาร์บอนและไนโตรเจนในดินหย่อมป่าที่ 2 มีค่าต่ำสุด