วงจรชีวิตไรสี่ขา </I>Aceria dimocarpi</I> (Kuang) (Acarina: Eriophyidae) ศัตรูสำคัญของลำไย
Article Sidebar
เผยแพร่แล้ว:
ต.ค. 16, 2020
คำสำคัญ:
ใบหงิกของลำไย ไรสีขา Aceria dimocarpi Briophyidae ชีวประวัติ
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาวงจรชีวิตของไร Aceria dimocapi (Kuang) บนต้นกล้าลำไยอายุ 12 วัน ในห้องปฏิบัติการที่มีอุณหภูมิเฉลี่ย 25.11 องศาเซลเซียส ความชื้นสัมพันธ์ 68.08 เปอร์เซ็นต์ พบว่าระยะการเจริญเติบโตของไร A. dimocarpi มี 4 ระยะ คือ ระยะไข่ ตัวอ่อนระยะที่ 1 ตัวอ่อนระยะที่ 2 และตัวเต็มวัยระยะไข่เฉลี่ย 2.88 วัน ตัวอ่อนระยะที่ 1 เฉลี่ย 0.94 วัน ตัวอ่อนระยะที่ 2 เฉลี่ย 0.76 วัน โดยมีระยะพักตัวครั้งที่ 1 และครั้งที่ 2 เฉลี่ย 0.69 วัน และ 0.85 วัน ตามลำดับ ระยะก่อนการวางไข่ 2.4 วัน ตัวเมียวางไข่เฉลี่ยวันละ 0.91 ฟอง ตลอดอายุขัยตัวเมีย 1 ตัว วางไข่ได้ เฉลี่ย 2.7 ฟอง อัตราการฟักไข่ประมาณ 68 เปอร์เซ็นต์ ตัวเต็มวัยมีอายุนาน 5.2 วัน อัตราการอยู่รอดจากตัวอ่อนระยะที่ 1 จนกระทั่งเป็นตัวเต็มวัย 34 เปอร์เซ็นต์
Article Details
บท
บทความวิจัย
References
จริยา วิสิทธิ์พานิช. 2528. ไรกระเทียม. แม่โจ้เทคโนโลยีการเกษตร.8(2.) : 16- 19
จริยา วิสิทธิ์พานิช. 2539. ลักษณะความผิดปกติของใบลำไยที่แสดงอาการม้วนหงิกในเขตจังหวัดเชียงใหม่และลำพูน. วารสารเกษตร. 12(3): 203-218.
Allen, J.C., Yang, and J.L. Knapp. 1995. Temperature effect on development and fecundity ot the citrus rust mite (Acari: Eriophyidae). Environ. Entomol. 24(5): 996-1004.
Boczek, J. 1997. Personal communications. Department Applied Entomology, Warsaw Agricultural University, Warsaw, Poland.
Keifer, H.H. and L.L. Knorr. 1978. Eriophyid mites of Thailand. P1. Prot. Tech. Bull. No. 38. Dept. Agr. Bangkok, Thailand. (UNDP/FAO THA 74/019).
Manson, D.C.M. and G.N. Oldfield. 1996. Biology and ecology. p. 173-183. In E.E. Lindquist, M.W. Sabelis and J. Bruin (eds.). Eriophyoid mites their Biology, Natural Enemies and Control. Elsevier Science Publ., Amsterdam.
Oldfield, G.N., R.F. Hobza and N.S. Wilson. 1970. Discovery and characterization of spermatophores in the Eriophyoidea (Acari). Ann. Ent. Soc. Am. 63: 520-526.
Royalty, R.N. and T.M. Perring. 1996. Nature of damage and its assessment. p. 493-512 In E.E. Lindquist, M.W. Sabelis, and J. Bruin. (eds.). Eriophyoid Mites their Biology, Natural Enemies and Control. Elsevier Science Publ., Amsterdam.
Sternlicht, M. 1970. Contribution to the biology of the citrus bud mite Aceria sheldoni (Ewing) (AxEIN : Weiophyidae). Ann. Appl. Biol. 65: 221-230.
Sternlicht, M. and S. Goldenberg. 1971. Fertilization, sex ratio and post-embryonic stages of the citrus bud mite Aceria sheldoni (Ewing) (Acarina, Eriophyidae). Bull. Entomol. Res. 60: 391-397.
Wahba, M.L., S.A. Doss and A.M.I. Farrage. 1985. Source of reinfestation by Eriophes K. for garlic plant with some biological aspect. Bull. Soc. Entomol. Ehypte. 65: 179-182.
Westphal, E. 1977. Sequence of early changes in the leaf epidermis of Prunus padus L. under the influence of brief cecidogenic activity of eriophyid mits. Marcellia. 40: 151-157.
จริยา วิสิทธิ์พานิช. 2539. ลักษณะความผิดปกติของใบลำไยที่แสดงอาการม้วนหงิกในเขตจังหวัดเชียงใหม่และลำพูน. วารสารเกษตร. 12(3): 203-218.
Allen, J.C., Yang, and J.L. Knapp. 1995. Temperature effect on development and fecundity ot the citrus rust mite (Acari: Eriophyidae). Environ. Entomol. 24(5): 996-1004.
Boczek, J. 1997. Personal communications. Department Applied Entomology, Warsaw Agricultural University, Warsaw, Poland.
Keifer, H.H. and L.L. Knorr. 1978. Eriophyid mites of Thailand. P1. Prot. Tech. Bull. No. 38. Dept. Agr. Bangkok, Thailand. (UNDP/FAO THA 74/019).
Manson, D.C.M. and G.N. Oldfield. 1996. Biology and ecology. p. 173-183. In E.E. Lindquist, M.W. Sabelis and J. Bruin (eds.). Eriophyoid mites their Biology, Natural Enemies and Control. Elsevier Science Publ., Amsterdam.
Oldfield, G.N., R.F. Hobza and N.S. Wilson. 1970. Discovery and characterization of spermatophores in the Eriophyoidea (Acari). Ann. Ent. Soc. Am. 63: 520-526.
Royalty, R.N. and T.M. Perring. 1996. Nature of damage and its assessment. p. 493-512 In E.E. Lindquist, M.W. Sabelis, and J. Bruin. (eds.). Eriophyoid Mites their Biology, Natural Enemies and Control. Elsevier Science Publ., Amsterdam.
Sternlicht, M. 1970. Contribution to the biology of the citrus bud mite Aceria sheldoni (Ewing) (AxEIN : Weiophyidae). Ann. Appl. Biol. 65: 221-230.
Sternlicht, M. and S. Goldenberg. 1971. Fertilization, sex ratio and post-embryonic stages of the citrus bud mite Aceria sheldoni (Ewing) (Acarina, Eriophyidae). Bull. Entomol. Res. 60: 391-397.
Wahba, M.L., S.A. Doss and A.M.I. Farrage. 1985. Source of reinfestation by Eriophes K. for garlic plant with some biological aspect. Bull. Soc. Entomol. Ehypte. 65: 179-182.
Westphal, E. 1977. Sequence of early changes in the leaf epidermis of Prunus padus L. under the influence of brief cecidogenic activity of eriophyid mits. Marcellia. 40: 151-157.