ผลของกรดจิบเบอเรลลิก บราสซิน และออกซินต่อคุณภาพผลของอะโวกาโดพันธุ์พิงเคอร์ตัน

บทคัดย่อ

การศึกษาผลของสารควบคุมการเจริญเติบโตของพืชต่อการพัฒนาคุณภาพผลอะโวกาโดพันธุ์พิงเคอร์ตัน ทดลอง ณ ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงทุ่งเริง อำเภอหางดง จังหวัดเชียงใหม่ โดยวางแผนการทดลองแบบสุ่มสมบูรณ์ (CRD) 3 ซ้ำ ประกอบด้วย 7 กรรมวิธี ได้แก่ 1) กรรมวิธีควบคุม (พ่นน้ำเปล่า) 2) กรดจิบเบอเรลลิก (GA₃) 25 มิลลิกรัมต่อลิตร 3) กรดจิบเบอเรลลิก 50 มิลลิกรัมต่อลิตร 4) บราสซิน (BR) 0.5 มิลลิกรัมต่อลิตร 5) บราสซิน 1 มิลลิกรัมต่อลิตร 6) Maxim^® (3, 5, 6 - TPA) 15 มิลลิกรัมต่อลิตร และ 7) Maxim^® 30 มิลลิกรัมต่อลิตร ในทุกกรรมวิธีทำการพ่นสาร 2 ครั้ง ที่ส่วนของผล พ่นครั้งที่ 1 ในระยะติดผลขนาดความกว้างผลประมาณ 50 มิลลิเมตร ความยาวผลประมาณ 80 มิลลิเมตร และพ่นครั้งที่ 2 ก่อนเก็บผลผลิต 1 เดือน ผลการศึกษา พบว่า การพ่น GA₃ 25 มิลลิกรัมต่อลิตร มีการเพิ่มขึ้นของความกว้างผลในเดือนกันยายน 23.99 % ซึ่งมากกว่า 19.67 % ของกรรมวิธีควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ ในขณะที่การเพิ่มขึ้นของความยาวผลไม่มีความแตกต่างกันในทุกกรรมวิธี การพ่น BR 0.5 มิลลิกรัมต่อลิตร และ Maxim^® 15 มิลลิกรัมต่อลิตร ทำให้มีน้ำหนักผลในระยะเก็บเกี่ยวมากกว่าผลในกรรมวิธีควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ การพ่น Maxim^® ทั้งสองความเข้มข้นมีผลให้ความหนาเปลือกสูง การพ่น BR 0.5 มิลลิกรัมต่อลิตร และ GA₃ 50 มิลลิกรัมต่อลิตร ให้ปริมาณกรดไขมันรวมเพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับกรรมวิธีควบคุมนอกจากนี้ กรรมวิธีที่พ่น Maxim^® 15 มิลลิกรัมต่อลิตร มีเปอร์เซ็นต์กรด palmitoleic และกรด linoleic สูงที่สุด การพ่น PGRs ทุกกรรมวิธีโดยเฉพาะ GA₃ 50 มิลลิกรัมต่อลิตร ทำให้กรดไขมัน oleic ซึ่งเป็นกรดไขมันไม่อิ่มตัวเพิ่มขึ้นมากกว่าทุกกรรมวิธีอย่างมีนัยสำคัญ