การตอบสนองของข้าวสาลีต่อชนิดและอัตราปุ๋ยฟอสเฟต

บทคัดย่อ

ได้ศึกษาเปรียบเทียบประสิทธิภาพยองหินฟอสเฟต กับปุ๋ยทริปเปิ้ลซูเปอร์ฟอสเฟต ในการผลิตข้าวสาลีพันธุ์ Inia 66 บนดินชุดสันทราย ภายใต้สภาพไร่ซึ่งมีการชลประทาน โดยทำการใส่ปุ๋ยฟอสฟอรัสในระดับต่าง ๆ ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าปริมาณฟอสฟอรัสที่สกัดได้โดยวิธี Bray II ที่ระดับ 6 ppm. P จะไม่พอเพียงสำหรับข้าวสาลี การเพิ่มฟอสฟอรัสในรูปของปุ๋ยทั้งสองชนิด จะทำให้น้ำหนัก1000 เมล็ด น้ำหนักเมล็ดต่อรวงและผลผลิตของเมล็ดข้าวสาลีเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ แต่ประสิทธิภาพของหินฟอสเฟตในการเพิ่มผลผลิตของเมล็ด จะต่ำกว่าปุ๋ยทริปเปิ้ลซูเปอร์ฟอสเฟต 13 % การเติมกรดกำมะถันลงไปในหินฟอสเฟต หรือการใส่ยิบซั่มร่วมกับหินฟอสเฟต จะมีแนวโน้มทำให้ผลผลิตของเมล็ดลดลง ทั้ง ๆ ที่ปริมาณฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์ในหินฟอสเฟตเพิ่มขึ้น แต่การใส่ปุ๋ยคอกร่วมกับหินฟอสเฟตจะมีแนวโน้มในการเพิ่มผลผลิตของเมล็ด การใส่ปุ๋ยฟอสเฟตจะไม่มีผลต่อปริมาณความเข้มข้นของฟอสฟอรัส (% น้ำหนักแห้ง) ในเมล็ด และตอขัง แต่จะทำให้ปริมาณฟอสฟอรัสจะมีการสะสมในใบธงแตกต่างกันอย่างมาก พบว่าพืชที่แสดงอาการขาดฟอสฟอรัสจะมีการสะสมปริมาณฟอสฟอรัสในใบธงต่ำกว่า 0.22 % ส่วนพืชที่ได้รับฟอสฟอรัสในระดับที่พอเพียงจะมีฟอสฟอรัสในใบธงอยู่ในช่วงที่มากกว่า 0.29 % สำหรับประสิทธิภาพของการใช้ปุ๋ยฟอสเฟตจะอยู่ในช่วงระหว่าง 2.7 - 11.8 % ซึ่งแล้วแต่ชนิดและอัตราปุ๋ย พบว่าการปุ๋ยทริปเปิ้ลซูเปอร์ฟอสเฟตในอัตรา 6.4 กก. (P₂O₅) ต่อไร่ จะให้ประสิทธิภาพสูงสุด