ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการจัดการเพื่อการดำรงอยู่ของหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงต้นแบบ ในภาคเหนือตอนบน

บทคัดย่อ

การศึกษาการจัดการเพื่อการดำรงอยู่ของสมาชิกหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงต้นแบบในภาคเหนือตอนบนมีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการจัดการเพื่อการดำรงอยู่ และ 2) ปัญหา อุปสรรค ของสมาชิกหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงต้นแบบในภาคเหนือตอนบน ประชากรที่ใช้ศึกษาครั้งนี้ ได้แก่ หมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงต้นแบบที่ได้รับการแต่งตั้ง ปี พ.ศ. 2552–2557 ในภาคเหนือตอนบน 4 จังหวัด จาก 8 จังหวัด โดยกลุ่มตัวอย่างในการวิจัยเชิงปริมาณ คือ สมาชิกหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียง จำนวน 790 คน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสัมภาษณ์ การสนทนากลุ่ม และทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา และใช้สถิติการวิเคราะห์ถดถอยพหุ
ผลการศึกษาพบว่า 1) ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการจัดการเพื่อการดำรงอยู่ของสมาชิกหมู่บ้าน มี 4 ตัวแปรที่มีความสัมพันธ์ ได้แก่ เงินสะสม การเข้าร่วมกิจกรรม สถานภาพ และรายได้ต่อครัวเรือน ซึ่งตัวแปรอิสระทั้งหมดสามารถอธิบายความผันแปรของตัวแปรตามทั้ง 4 ด้าน คือ ด้านจิตใจและสังคม ด้านเศรษฐกิจ ด้านการเรียนรู้ ด้านทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม ได้ร้อยละ 38.3 ผลการศึกษาปัญหาอุปสรรคพบว่า 2) ในการจัดการเพื่อการดำรงอยู่ของสมาชิกหมู่บ้าน พบว่าการสร้างความเข้าใจให้กับสมาชิกในชุมชนรับรู้ถึงการเข้ามามีส่วนร่วม การเข้าร่วมประชุม และการเสนอให้ภาครัฐเข้ามาช่วยส่งเสริมในการใช้หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในการดำเนินชีวิต ช่วยเหลือสมาชิกด้านหนี้สิน ส่งเสริมเข้าร่วมกลุ่มกองทุนต่างๆ ในหมู่บ้าน และส่งเสริมการประกอบอาชีพในหมู่บ้านเพื่อสร้างระบบเศรษฐกิจให้เกิดการหมุนเวียนในหมู่บ้าน ตลอดจนการส่งเสริมสร้างศูนย์การเรียนรู้ แหล่งถ่ายทอดความรู้ในหมู่บ้านให้มีการสืบทอดองค์ความรู้จากรุ่นสู่รุ่น และการร่วมสร้างจิตสำนึกให้เกิดการอนุรักษ์ทรัพยากรโดยใช้ประโยชน์ให้คุ้มค่าและสูงสุด จะทำให้สมาชิกมีความเข้าใจมีส่วนร่วมและสามารถดำเนินตามแนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงได้อย่างยั่งยืน