ผลของเพศและน้ำหนักต่ออัตราการรอดตายของปูทะเล (Scylla spp.)
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาผลของเพศและน้ำหนักต่ออัตราการรอดตายของปูทะเล (Scylla spp.) โดยใช้แผนการทดลองแบบ
สุ่มสมบูรณ์ (completely randomized design: CRD) ทำการแบ่งการทดลองออกเป็น 4 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มการทดลอง
ที่ 1 คือ ปูเพศเมียน้ำหนักเฉลี่ย 68.73+3.65 กรัม กลุ่มการทดลองที่ 2 คือ ปูเพศเมียน้ำหนักเฉลี่ย 94.73+6.99 กรัม
กลุ่มการทดลองที่ 3 คือ ปูเพศผู้น้ำหนักเฉลี่ย 69.60+5.16 กรัม และกลุ่มการทดลองที่ 4 คือปูเพศผู้น้ำหนัก
เฉลี่ย 94.26+5.45 กรัม ซึ่งทำการศึกษาอัตราการรอดตายเป็นระยะเวลา 6 สัปดาห์ ผลการทดลองพบว่ากลุ่ม
การทดลองที่ 1, 2, 3 และ 4 มีอัตราการรอดตายเฉลี่ยร้อยละ 33.33, 73.33, 46.66 และ 80 ตามลำดับ ซึ่งกลุ่ม
การทดลองที่ 1 และ 3 มีอัตราการรอดตายแตกต่างทางสถิติ (P<0.05) จากกลุ่มการทดลองที่ 2 และ 4 นอกจากนี้
ยังทำการศึกษาสาเหตุการตายของปูทะเลที่มีผลต่ออัตราการรอดตายของปูทะเล ผลการศึกษาพบ 2 สาเหตุด้วยกัน
สาเหตุแรกจากการตายของปูทะเลโดยธรรมชาติพบร้อยละ 72 และสาเหตุที่สองจากการตายเพราะลอกคราบไม่ออก
พบร้อยละ 28 ดังนั้นจากการศึกษาในครั้งนี้เกษตรกรควรนำพันธุ์ปูเพศเมียน้ำหนักเฉลี่ย 94.73+6.99 กรัม และปู
เพศผู้น้ำหนักเฉลี่ย 94.26+5.45 กรัม มาเลี้ยงเพื่อเป็นการเพิ่มอัตราการรอดตายของปูทะเลและลดการสูญเสียรายได้
ในการเลี้ยงปูทะเล
Article Details
วารสารเกษตรพระจอมเกล้า
References
แก่นเกษตร. 38: 361-372.
ชนกันต์ จิตมนัส. 2553. สวัสดิภาพสัตว์น้ำ. Naresuan University Journal. 18(2): 106-111.
ภัทราวดี ศรีมีเทียน. 2553. สารต้านอนุมูลอิสระและลิปิดเปอร์ออกซิเดชั่นในวงจรการลอกคราบของปูทะเล (Scylla serrata Forskål 1775).
วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ.
ภัทราวดี ศรีมีเทียน และ สุริยัน ธัญกิจจานุกิจ. 2559. การศึกษาลักษณะและการแสดงออกของรูปแบบโปรตีนในปูทะเล (Scylla serrata)
ที่มีอาการอกท้องแดงระยะแรก. สัตวแพทย์มหานครสาร. 11(1): 23-33.
วรวุฒิ เกิดปราง อินทนนท์ ดาวดวงน้อย และ วรพจน์ ขันลา. 2552. การผลิตปูนิ่มจากปูหิน (Thalamita crenata). วารสารวิจัยเทคโนโลยี
การประมง. 3(1): 56-62.
วิทยา หะวานนท์ และ สุภาพ ไพรพนาพงศ์. 2546. ผลของความเค็มต่อการเจริญเติบโตและการรอดตายของปูทะเล (Scylla olivacea
Herbst, 1796). เอกสารวิชาการฉบับที่ 19/2546. สถานีเพาะเลี้ยงสัตว์น?้ำชายฝั่งจังหวัดระนอง ส?ำนักวิจัยและพัฒนาประมงชายฝั่ง
กรมประมง , กรุงเทพฯ.
วิวรรธน์ สิงห์ทวีศักดิ์ และ วัฒนา ภู่เจริญ. 2543. การเลี้ยงปูทะเล Scylla serrata (Forskål) ให้เป็นปูนิ่ม. ศูนย์พัฒนาการเลี้ยงสัตว์น?้ำ
ชายฝั่งจันทบุรี. กรมประมง, กรุงเทพฯ.
สิทธิชัย ลางคุลานนท์ และ อนัญญา เจริญพรนิพัทธ. 2556. โครงสร้างประชากรปูทะเล (Scylla olivacea) ที่พบในป่าชายเลนธรรมชาติ
และป่าชายเลนที่เสื่อมโทรมจากการเพาะเลี้ยงสัตว์น?้ำ. วารสารเกษตรพระจอมเกล้า. 31(2): 65-75.
สุปราณี ชินบุตร ชลอ ลิ้มสุวรรณ และ พรเลิศ จันทร์รัชชกูล. 2531. ผลของเกลือแกงต่ออัตรารอดตายและพลาสมาอิออนในปลาดุกด้าน
เนื่องจากการขนส่ง. หน้า 393-407 ใน: รายงานผลงานวิจัยในการประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 26 วัน
ที่ 3-5 กุมภาพันธ์ 2531 สาขาสัตวแพทย์และประมง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ.
Chandroo, K.P., S.J.Cooke, R.S. McKinley and R.D. Moccia. 2005. Use of electromyogram telemetry to assess the behavioural
and energetic responses of rainbow trout, Oncorhynchus mykiss (Walbaum) to transportation stress. Aquaculture
Research. 36:1226 -1238.
Mirera., O. D. and A. Mtile. 2009. A preliminary study on the response of mangrove mud crab (Scylla serrata) to different
feed types under drive in cage culture system. Journal of Ecology and Natural Environment. 1(1): 7-14.
Pedapoli, S. and K. R. Ramudu. 2014. Effect of water quality parameters on growth and survivability of mud crab
(Scylla tranquebarica) in grow out culture at Kakinada coast, Andhra Pradesh. International Journal of Fisheries and
Aquatic Studies. 2(2): 163-166.
Pratoomchat, B., P. Sawangwong, P. Pakkong and J. Machado. 2002. Organic and inorganic compound variations in
haemolymp, epidermal tissue and cuticle over the molt cycle in Scylla serrata (Decapoda). Comparative Biochemistry
and Physiology. 131(A): 243-255.
Venugopal, G., S.S.H. Razvi, P. P. Suresh Babu, P. R. Reddy, K. M. Mohan, P. S. Rao and R. R. Patnaik. 2012. Performance
evaluation of mud crab Scylla serrata (Forskal, 1775) in monoculture, monogender culture and polyculture. Journal of
the Marine Biological Association of India. 54(2):5-8.