ความรุนแรงของเชื้อราขาว <I>Beauveria bassiana</I> และเชื้อราเขียว <I>Metarhizium anisopliae</I> ในการควบคุมเพลี้ยแป้งมันสำปะหลังสีชมพู <I>Phenacoccus manihoti</I> Matile-Ferrero และเพลี้ยแป้งน้อยหน่า <I>Planococcus lilacinus</I> (Cockerell)
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
เชื้อราขาว Beauveria bassiana และเชื้อราเขียว Metarhizium anisopliae เป็นเชื้อราก่อโรคของแมลงที่สามารถเข้าก่อโรคกับแมลงศัตรูพืชได้หลายชนิด การศึกษาครั้งนี้เพื่อทดสอบความรุนแรงของเชื้อราขาว B. bassiana จำนวน 2 ไอโซเลท และเชื้อราเขียว M. anisopliae จำนวน 1 ไอโซเลท ในการเข้าทำลายเพลี้ยแป้งมันสำปะหลังสีชมพู Phenacoccus manihoti Matile-Ferrero และเพลี้ยแป้งน้อยหน่า Planococcus lilacinus (Cockerell) ในห้องปฏิบัติการ ประกอบด้วยสารแขวนลอยโคนิเดียของเชื้อราขาว B. bassiana ที่แยกได้จากเพลี้ยอ่อน (BA) เชื้อราขาว B. bassiana ที่แยกได้จากเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาล (BN) และเชื้อราเขียว M. anisopliae ที่ได้จากหนอนด้วงหนวดยาวเจาะลำต้นอ้อย (M001) ที่ระดับความเข้มข้น 1 × 104, 1 × 105, 1 × 106, 1 × 107 และ 1 × 108 โคนิเดียต่อมิลลิลิตร กรรมวิธีละ 4 ซ้ำ หลังการพ่นสาร 7 วัน พบว่าเชื้อราขาว B. bassiana จากเพลี้ยอ่อน (BA) เชื้อราขาว B. bassiana จากเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาล (BN) และเชื้อราเขียว M. anisopliae (M001) ทำให้เพลี้ยแป้งมันสำปะหลังสีชมพู P. manihoti มีเปอร์เซ็นต์การตายสูงที่สุดที่ 1 × 108 โดยมีอัตราการตายเฉลี่ย 75.83 ± 2.89, 65.83 ± 7.22 และ 55.00 ± 6.61 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ เชื้อราขาว B. bassiana จากเพลี้ยอ่อน (BA) เชื้อราขาว B. bassiana จากเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาล (BN) และเชื้อราเขียว M. anisopliae (M001) ทำให้เพลี้ยแป้งน้อยหน่า P. lilacinus มีเปอร์เซ็นต์การตายสูงที่สุดเท่ากับ 1x108 โคนิเดียต่อมิลลิลิตร โดยมีเปอร์เซ็นต์การตายเฉลี่ย 74.17 ± 7.64, 70.83 ± 3.82 และ 61.67 ± 7.22 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ภายในเวลา 7 วัน ผลค่าความเป็นพิษ (LC50) ของเชื้อรา B. bassiana จากเพลี้ยอ่อน (BA) เชื้อราขาว B. bassiana จากเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาล (BN) และเชื้อราเขียว M. anisopliae (M001) กับเพลี้ยแป้งมันสำปะหลังสีชมพู เท่ากับ 5.69 × 105, 1.34 × 106 และ 4.29 × 106 โคนิเดีย/มิลลิลิตร ตามลำดับ และกับเพลี้ยแป้งน้อยหน่า P. lilacinus เท่ากับ 1.34 × 106, 9.37 × 105 และ 1.65 × 106 โคนิเดีย/มิลลิลิตร ตามลำดับ
Article Details
References
รัชฎาวรรณ เงินกลั่น และ เบญจคุณ แสงทองพราว. 2559. ระบบสารสนเทศเพื่อการตัดสินใจและการจัดการเพลี้ยแป้งมันสำปะหลังสีชมพู Phenacoccus manihoti Matile-Ferrero (Hemiptera: Pseudococcidae) ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคตะวันออกของประเทศไทย. วารสารเกษตร 32(3): 357-368.
Abbott, W.S. 1925. A method of computing the effectiveness of an insecticide. Journal of Economic Entomology 8(2): 265-267.
Butani, D.K. 1976. Insect pests of fruit crops and their control - custard apple. Pesticides 10(5): 27-28.
Butt, T.M., L. Ibrahim, B.V. Ball and S.J. Clark. 1994. Pathogenicity of the entomogenous fungi Metarhizium anisopliae and Beauveria bassiana against crucifer pests and the honey bee. Biocontrol Science and Technology 4(2): 207-214.
Doberski, J.W. 1981. Comparative laboratory studies on three fungal pathogens of the elm bark beetle Scolytus scolytus: Effect of temperature and humidity on infection by Beauveria bassiana, Metarhizium anisopliae, and Paecilomyces farinosus. Journal of Invertebrate Pathology 37: 195-200.
Feng, M.G. and J.B. Johnson. 1990. Relative virulence of six isolates of Beauveria bassiana on Diuraphis noxia (Homoptera: Aphididae). Environmental Entomology 19(3): 785-790.
Finney, D.J. 1952. Probit analysis. Journal of the Institute of Actuaries 78(3): 388-390.
Mani, M. 1995. Studies on the natural enemies of oriental mealybug, Planococcus lilacinus (Ckll.) (Homoptera: Pseudococcidae) in India. Journal of Entomological Research 19(1): 61-70.
Neuenschwander, P., W.N.O. Hammond, O. Ajuonu, A. Gado, N. Echendu, A,H. Bokonon-Ganta, R. Allomasso and I. Okon. 1990. Biological control of the cassava mealybug, Phenacoccus manihoti (Hom., Pseudococcidae) by Epidinocarsis lopezi (Hym., Encyrtidae) in West Africa, as influenced by climate and soil. Agriculture, Ecosystems and Environment 32: 39-55.
Neuenschwander, P., W.N.O. Hammond, A.P. Gutierrez and A.R. Cudjoe. 1989. Impact assessment of the biological control of the cassava mealybug, Phenacoccus manihoti Matile-Ferrero (Hemiptera: Pseudococcidae), by the introduced parasitoid Epidinocarsis lopezi (De Santis) (Hymenoptera: Encyrtidae). Bulletin of Entomological Research 79(4): 579-594.
Neuenschwander, P., H.R. Herren, I. Harpaz, D. Badulescu and A.E. Akingbohungbe. 1988. Biological control of the cassava mealybug, Phenacoccus manihoti, by the exotic parasitoid Epidinocarsis lopezi in Africa. (Online). Available: https://rstb.royalsocietypublishing.org/content/318/1189/319.short (June 14, 2017).
Nwanze, K.F. 1982. Relationships between cassava root yields and crop infestations by the mealybug, Phenacoccus manihoti. Tropical Pest Management 28(1): 27-32.
Vestergaard, S., A.T. Gillespie, T.M. Butt, G. Schreiter and J. Eilenberg. 1995. Pathogenicity of the Hyphomycete fungi Verticillium lecanii and Metarhizium anisopliae to the western flower thrips, Frankliniella occidentalis. Biocontrol Science and Technology 5(2): 185-192.
Wraight, S.P., R.I. Carruthers, S.T. Jaronski, C.A. Bradley, C.J. Garza and S. Galaini-Wraight. 2000. Evaluation of the entomopathogenic fungi Beauveria bassiana and Paecilomyces fumosoroseus for microbial control of the silverleaf whitefly, Bemisia argentifolii. Biological Control 17: 203-217.